Licznik odwiedzin

1615552

Logowanie

Patron ciszy

Święty Józefie
u boku Jezusa
bez słowa
stojący,
cicho pracujący,
cicho uciekający
do Egiptu,
cicho zapisany
bohaterze Ewangelii,
naucz nas, byśmy
nie szukali hałasu,
byśmy wchodząc do domu
nie szukali radia,
telewizji,
naucz nas
cichej służby,
naucz nas,
by nasze działanie
nigdy nie było alibi
braku modlitwy,
święty Józefie
patronie ciszy
módl się za nami.

(O. Jacek Tonkowicz OFM)

Wspólnota Pielgrzymkowa

 

 

         Grupa pielgrzymkowa rozpoczęła swoje pielgrzymowanie do Santuariów Maryjnych  17 maja  1987 r. Pierwsza pielgrzymka odbyła się do Lichenia, wzięło w niej udział 50 osób. Od tego czasu pielgrzymi tej grupy spotykają się, pokonują drogę niosąc określoną intencję i podejmując jakieś wyrzeczenie.Wspólnym dla wszystkich celem działania jest człowiek przed rzeczą, etyka przed techniką, "być" przed "mieć" i miłosierdzie przed sprawiedliwością. Celem pielgrzymwania, drogi - są miejsca związane z Matką Bożą.

        Zaraz po Licheniu  były pielgrzymki do Wambierzyc, Barda Śl., Tuchowa. Zawsze są to pielgrzymki jednodniowe, pielgrzymi korzystają z autokaru, jest przewodnik, który przewodniczy modlitwie i śpiewom w czasie trwania pielgrzymki.Każda pielgrzymka rozpoczyna się wspólną modlitwą, po przybyciu do określonego sanktuarium zawsze jest Msza św.

       Nikt nawet nie pomyślał, że pomysł pielgrzymowania przetrwa tyle lat i pielgrzymi będą się modlili w tylu sanktuariach. Pielgrzymki szczególne odbywają się w okresie letnim, w maju  i październiku, kiedy to parafianie na rowerach jadą do Mikołeski na nabożeństwo majowe i różaniec przy krzyżu, a po skończonym nabożeństwie są zapraszani na poczęstunek do mieszkańców Mikołeski, którzy też włączają się w modlitwę.

       Pielgrzymi są świadomi tego, że pielgrzymka może mieć charakter błagalny w określonej intencji, być pokutna, gdy przepraszają za coś lub dziękczynna, gdy dziękują za coś. Oni często dodają własny wymiar pielgrzymowania, uczestniczą we wspólnych wyjazdach do Teatru w Cieszynie na bożonarodzeniowe jasełka, Misteria Męki Pańskiej, byli uczestnikami spektaklu teatralnego „Gość oczekiwany”. W okresie Bożego Narodzenia uczestniczą w adoracjach przy żłobku w naszym kościele i spotkaniach opłatkowych. Zawsze mają w zasięgu ręki przewodnik „Z dawna Polski tyś Królową”.

       Poprzez pielgrzymki nasi parafianie mogą bezpośrednio uczestniczyć w doświadczeniu sakralności, mają możliwość oddania czci Maryi oraz pozyskania łask w życiu doczesnym i przyszłym i to stanowi dla nich wielką wartość. Sanktuaria są dla tej grupy ludzi miejscami wyróżnionymi, w których najłatwiej jest nawiązać kontakt z Bogiem za pośrednictwem świętego znaku, wizerunku lub relikwii. Dla nich przestrzeń pielgrzymkowa nie ma znaczenia, jej zaistnienie nie wymaga określonej liczby kilometrów. Każde przejście jakiegoś odcinka drogi motywowane religijnie i mające na celu osiągnięcie miejsca świętego, realizuje cel pielgrzymowania. Czasem to podróż do odległego ośrodka kultu maryjnego, wyjazd jednodniowy, czasem wyjazd rowerowy do Mikołeski i wspólna modlitwa. Jej istota zawiera się nie w ilości przebytych kilometrów, lecz w tym, że prowadzi do świętego celu, że oczyszcza.Pielgrzymowanie do sanktuariów maryjnych w Polsce  umacnia ich w pielgrzymowaniu do wieczności. Towarzyszy im przekonanie, że jednym z najważniejszych przejawów kultu maryjnego były i są nadal sanktuaria i pielgrzymki. Uważają, że pielgrzymka zawsze liczy 40 centymetrów. Tyle dzieli rozum od serca. Pielgrzymka to nie tylko podróż do jakiegoś miejsca na mapie. To także droga w głąb samego siebie, do sumienia, do prawdy o własnym życiu.