Koncert kolęd w wykonaniu chóru  SONATA

Czas podziękowań  

     26 sierpnia br. zakończył posługę w naszej parafii ks. Marek Niewiadomski. Pracował w naszej wspólnocie 5 lat. Jako kapłan sprawował sakramenty: chrzcił, spowiadał, celebrował Eucharystię i głosił kazania, inicjował konkursy religijne dla dzieci, pracował z młodzieżą, organizował jarmarki bożonarodzeniowe, koncerty w kościele, święto św. Marcina połączone z balem Wszystkich Świętych, prowadził ministrantów i lektorów i podejmował wiele innych zadań. Podczas Mszy św. o godzinie 11.00 kapłana pożegnały wspólnoty działające przy naszej parafii, delegacja ze szkoły oraz delegacja Urzędu Miasta Kalety. Wyrażamy naszą wdzięczność: za wskazywanie, gdzie odnaleźć Boga, za wskazówki, jak być dobrym człowiekiem, za każdy gest życzliwości, za modlitwę w naszych intencjach.

Kandydaci, ministranci i lektorzy tak dziękowali K. Niewiadomskiemu za opiekę:

     Dziękujemy za 5 lat, które mogliśmy wspólnie przeżyć. Jeszcze tak niedawno można by rzec się witaliśmy, a już przyszedł czas pożegnania. Choć ogarnia nas smutek, to z pocieszeniem przychodzą nam słowa św. Pawła:W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was” ( 1 Tes 5,18). Tak więc z radością dziękujemy Bogu za ten wspólnie przeżyty czas, za Twoją życzliwość, dobroć, uśmiech, za to jak poszerzałeś naszą wiarę, za każdą sprawowaną Eucharystię, za ujmujące serce i dające do myślenia homilie, za sakrament pojednania z Bogiem, za opiekę nad naszą grupą ministrancką, za wspólne wyjazdy. Całe mnóstwo jest spraw, za które chcielibyśmy Księdzu podziękować, lecz nie sposób ich wszystkich tutaj przytoczyć, dlatego Bóg zapłać za wszystko. Żegnając Cię powierzamy Twoją dalszą pracę duszpasterską Maryi – Królowej Polski, niech oręduje za Tobą i wyprasza wszelkie łaski i błogosławieństwo, które w dzisiejszych czasach i trudnej pracy duszpasterskiej jest potrzebne. Życzymy Ci życzliwości ze strony nowych parafian, owocnej pracy duszpasterskiej. Serdeczne Bóg zapłać za wszystko, niech Ci Bóg błogosławi.

Ks. Marek Niewiadomski rozpoczął posługę duszpasterską w Parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Herbach. 

          

             

100 dni trzeźwości dla Ojczyzny

Co roku prosimy o przeżycie sierpnia bez alkoholu. Jednak w tym jubileuszowym roku chcemy zaprosić Polaków do ambitniejszego działania, do ambitniejszej drogi. Czas od soboty 4 sierpnia do niedzieli 11 listopada 2018 roku to 100 dni. W tym roku odważnie prosimy: niech będzie to 100 dni abstynencji.

– czytamy w Apelu Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych.

Apel Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych na sierpień – miesiąc abstynencji

W naszym codziennym życiu, ale także w ojczystej tradycji i kulturze, chleb zajmuje szczególne miejsce. Każdego dnia prosimy Boga Ojca: „chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”. Wyznajemy słowami ludowej mądrości, że „chleb to w domu włodarz, w pracy przyjaciel, w drodze towarzysz”. Taki jest nasz codzienny, ziemski chleb. W taki sposób go postrzegamy, szanujemy i kochamy.

Dzisiejsza Ewangelia opisuje cudowne rozmnożenie chleba. Nawiązując do tego wydarzenia, Katechizm Kościoła Katolickiego poucza nas, że „cudowne rozmnożenie chleba, w czasie którego Pan odmawia błogosławieństwo, łamie i podaje uczniom, aby nakarmić nim tłumy, jest zapowiedzią obfitości jedynego Chleba – eucharystycznego”.

Zarówno chleb nasz codzienny, dzięki któremu karmimy nasze ciała, nabieramy sił fizycznych, jak i Eucharystia, która jest pokarmem na życie wieczne, dzięki której wzrastamy duchowo, to wspaniałe dary dane przez Boga na czas naszej ziemskiej pielgrzymki. Wielu z nas potrafi docenić je i owocnie z nich korzystać. Wielu jednak marnuje je w różny sposób i rezygnuje z nich. Zdarza się, że we właściwym wykorzystaniu chleba codziennego i Eucharystii przeszkadza pijaństwo, uzależnienie od alkoholu, czy też inne zniewolenia. W domach, w których rodzice piją nadmiernie alkohol, często nie wystarcza pieniędzy na zaspokojenie podstawowych potrzeb, w tym na zakup chleba. Grzeszne nałogi oddalają ludzi także od źródła życia – od zjednoczenia z Jezusem w Eucharystii. Trzeba podkreślić z mocą, że pijaństwo i uzależnienia są przyczyną dotkliwego, niszczącego głodu fizycznego i duchowego.

Troska o trzeźwość Polaków fundamentem walki o niepodległość

Przeżywamy rok jubileuszu stulecia odzyskania niepodległości. Nasi przodkowie mieli aspiracje, aby wydźwignąć Polskę z niewoli ku niepodległości. Odrodzenie niepodległej Polski wymagało ofiarnej walki i wytrwałej pracy na różnych polach. Wielu bohaterów tamtych czasów zdawało sobie sprawę, że troska o trzeźwość Polaków jest fundamentem walki o niepodległość. Stanowi także podstawę jej utrzymania. I chociaż sto lat temu spożywaliśmy zaledwie 1 litr czystego alkoholu rocznie na osobę, to troska o trzeźwość Narodu była priorytetem w działaniach wielu polskich patriotów, chociażby generała Józefa Hallera, abstynenta, aktywnego działacza na rzecz trzeźwości.

A jak jest dziś, po stu latach? Dzisiaj ze smutkiem, ale i z przerażeniem trzeba powiedzieć, że spożywamy 10 razy więcej alkoholu, niż wtedy. Przypomnijmy, że alkohol nie jest substancją konieczną do życia, która ma być dostępna zawsze i wszędzie. Jest substancją psychoaktywną, narkotykiem, który jest tak groźny, bo sprzedawany legalnie i prawie wszędzie. Ojciec prof. Jacek Salij podkreślił, że „można zatem się zastanawiać, czy my na serio wierzymy w życie wieczne, jeśli tak niewiele czynimy dla stworzenia atmosfery społecznej, która skutecznie blokowałaby rozwój alkoholizmu. Przecież tu chodzi już nie tylko o to, że alkoholizm wprowadza wielki chaos w życie społeczne i jest źródłem nieszczęścia wielu rodzin; tutaj już chodzi wręcz o życie wieczne wielu spośród nas!”.

Pijaństwo zagraża także osiągnięciu wielu ambitnych celów narodowych. Chcemy, by rodziło się jak najwięcej dzieci w silnych i stabilnych rodzinach. Tymczasem alkohol to jedno z największych zagrożeń dla rodziny, to źródło rozwodów, przemocy i dramatów. Chcemy rozwijać się gospodarczo, a jednocześnie co roku marnotrawimy miliardy złotych na pokrycie kosztów nadmiernego spożycia alkoholu. Mamy ambicję być społeczeństwem zdrowym, a alkohol powoduje liczne choroby, w tym nowotwory. Alkohol odbiera rocznie życie tysiącom Polaków. Chcemy być społeczeństwem praworządnym, a tymczasem nadużywanie alkoholu jest jednym z głównych czynników popełniania przestępstw, zwłaszcza tych najcięższych.

Ta diagnoza musi nas skłonić do refleksji i odważnego działania. Abstynencja to pójście drogą proroków dobra. To wielkie błogosławieństwo dla każdego z nas, dla naszych bliskich, a także dla naszej ojczyzny. To podstawa szczęścia w małżeństwie i rodzinie. To warunek panowania nad sobą. Człowiek nietrzeźwy schodzi z drogi błogosławieństwa i życia. Zaczyna dręczyć samego siebie i swoich bliskich. Zwykle wikła się też w coraz większe zło moralne. Bez trzeźwości nie potrafimy naśladować Jezusa i iść drogą świętości. Jeżeli chcemy być dojrzałymi chrześcijanami, musimy zachować trzeźwość w myśleniu i postępowaniu.

Narodowy Program Trzeźwości szansą dla naszej Ojczyzny

W jubileuszowym roku odzyskania niepodległości ogłosiliśmy Narodowy Program Trzeźwości, który jest owocem Narodowego Kongresu Trzeźwości, który odbył się w 2017 roku.

Narodowy Program Trzeźwości to zadanie rozpisane na całe pokolenie. To program, który ma promować abstynencję i umiar wśród Polaków i doprowadzić do zmniejszenia przynajmniej o połowę ilości spożywanego obecnie alkoholu. Chodzi również o zmianę mentalności w tej dziedzinie. Narodowy Program Trzeźwości wskazuje na zadania Kościoła, rodziny, państwa i samorządu w trosce o abstynencję wielu i o trzeźwość wszystkich. Narodowy Program Trzeźwości jest potrzebny, abyśmy dalej istnieli jako Naród. Program ten nie jest jednak lekiem, ale receptą. Sam program nie wystarczy. Trzeba go brać w dłonie, trzeba go czytać i konsekwentnie realizować. Dopiero wówczas przyniesie oczekiwane rezultaty.

Musimy pamiętać, że nawet najlepsze prawo czy najbardziej profesjonalne programy profilaktyczne i terapeutyczne nie zadziałają „własną mocą”, czyli w sposób automatyczny. Potrzebni są ludzie, którzy – ofiarnie, mądrze i wytrwale kochając – podejmą służbę w tym zakresie. W Kościele, w rodzinach, we władzach państwowych i samorządowych mamy wiele osób kompetentnych, zatroskanych o trzeźwość Narodu. Współpraca i integracja ich wysiłków ma szansę przyczynić się do powstania ruchu społecznego „Ku trzeźwości Narodu”, powstania wielkiej narodowej koalicji ludzi dobrej woli – małżonków i rodziców, księży, psychologów i pedagogów, polityków i samorządowców, ludzi kultury i mediów, kościołów i związków wyznaniowych – na rzecz troski o trzeźwość naszego społeczeństwa.

Każdy z nas musi się przekonać, że wobec nadużywania alkoholu nie jesteśmy bezradni i że w normalnym społeczeństwie nie może być przymusu picia alkoholu i pielęgnowania zwyczajów pijackich. Troska o pomyślność naszej Ojczyzny wymaga od nas wszystkich zaangażowania w naprawę dramatycznej sytuacji spowodowanej pijaństwem i alkoholizmem. Około milion osób jest uzależnionych, a 3 miliony pije ryzykownie i szkodliwie. Statystyki wskazują, że 18 procent Polaków, których można nazwać głównymi „dostawcami problemów”, wypija aż 70 procent spożywanego w kraju alkoholu, czyli ponad 33 l. czystego alkoholu w ciągu roku. Niestety, narzucają oni pozostałym swój niszczący styl życia. Z tym musimy skończyć. Chcemy jednak podkreślić, że nie proponujemy prohibicji, lecz radosne życie w prawdziwej wolności, której nie ma bez trzeźwości.

Musimy bezwzględnie przestrzegać wymogu pełnej abstynencji od alkoholu wśród dzieci i młodzieży do pełnoletności oraz formować takich ludzi dorosłych, którzy żyją w trzeźwości, czyli są bądź abstynentami, bądź sięgają po alkohol bardzo rzadko, jedynie w symbolicznych ilościach i wyłącznie wtedy, gdy z jakichś względów nie są zobowiązani do abstynencji.

Troska o trzeźwość to jeden z filarów duszpasterstwa w Polsce. Miłość Chrystusa przynagla zwłaszcza kapłanów, do ratowania naszego Narodu przed plagą nietrzeźwości. Kościół zawsze będzie się troszczył o trzeźwość Narodu, gdyż jest ona warunkiem trwania w przyjaźni z Bogiem, a także warunkiem respektowania Dekalogu i uczciwego wypełniania podjętych zobowiązań w małżeństwie i rodzinie, w pracy zawodowej, parafii, środowisku i państwie. Ważne jest tworzenie i wspieranie grup modlitewnych w intencji trzeźwości, a także tworzenie nowych i aktywizacja już istniejących bractw i stowarzyszeń abstynenckich. Cenną rzeczą jest wspieranie grup Anonimowych Alkoholików oraz grup Al-Anon, a także promowanie na wskroś przecież chrześcijańskiego Programu Dwunastu Kroków, który ludzi uzależnionych czy współuzależnionych prowadzi od kryzysu do świętości. Cenne jest włączanie coraz większej liczby dzieci i młodzieży w Dziecięcą Krucjatę Niepokalanej, ruch Światło-Życie, czy inne ruchy istniejące w Kościele, a coraz więcej dorosłych w Krucjatę Wyzwolenia Człowieka. Ważne jest organizowanie spotkań modlitewnych, pielgrzymek, a także rekolekcji trzeźwościowych.

Ogromna odpowiedzialność stoi także przed władzami państwowymi i samorządowymi. Z nadzieją przyjmujemy ostatnie zmiany regulacji prawnych, które są początkiem do odważniejszej ochrony trzeźwości. To jednak wciąż zbyt mało. Regulacje prawne w różnych krajach całego świata mówią nam wprost: nadużywanie alkoholu można ograniczyć poprzez: całkowity zakaz reklamy i innych form promocji alkoholu, ograniczenie punktów i czasu jego sprzedaży, a także ograniczenie ekonomicznej dostępności alkoholu. Pozytywnym dla nas przykładem może być Litwa, gdzie z sukcesem podjęto odważne działania, między innymi likwidując alkohol ze stacji paliw i podnosząc wiek do 20 lat, w którym można kupić alkohol. Konieczna jest w Polsce także konkretna, profesjonalna pomoc dla miliona dzieci żyjących w rodzinach z problemem alkoholowym. Z przerażeniem patrzymy na dane z badań mówiące o tym, że po alkohol sięgają coraz młodsze dzieci. Trzeba ten trend zatrzymać. Nie wolno też tolerować łamania zakazu sprzedaży alkoholu nieletnim. Bł. ks. Bronisław Markiewicz ostrzegał dramatycznie: „Zdrajcą narodu i wiary jest ten, kto dzieci i młodzież chciałby wychować ze szklanką piwa lub kieliszkiem wina w ręku.”

Jako obywatele musimy odważnie mobilizować kandydatów w wyborach parlamentarnych i samorządowych, aby w swoich programach i deklaracjach wpisywali ochronę trzeźwości. Nie akceptujmy liderów społecznych, którzy nadużywają alkoholu. To jeden z warunków budowania spokojnych, bezpiecznych i rozwijających się lokalnych wspólnot, a także dostatniej Ojczyzny.

Sto dni abstynencji na stulecie odzyskania niepodległości

Co roku prosimy o przeżycie sierpnia bez alkoholu. Jednak w tym jubileuszowym roku chcemy zaprosić Polaków do ambitniejszego działania, do ambitniejszej drogi. Czas od soboty 4 sierpnia do niedzieli 11 listopada 2018 roku to 100 dni. W tym roku odważnie prosimy: niech będzie to 100 dni abstynencji. Sto dni abstynencji na stulecie odzyskania niepodległości przez Polskę. Wolność kosztowała życie tak wielu Polaków. My dzisiaj nie musimy za Polskę umierać. Ale by chronić wolność i wspierać rozwój Polski i Polaków, musimy sobie wyznaczać ambitne cele. Jednym z nich jest właśnie ochrona trzeźwości. Św. Jan Paweł II mówił nam, że „prawdziwy egzamin z wolności jest dopiero przed nami”. To prawda. Nie możemy zawieść w tej tak ważnej sprawie. Dlatego podejmijmy to wezwanie: 100 dni abstynencji na stulecie niepodległości. To jest naprawdę egzamin z wolności i miłości do Ojczyzny!

Musimy zrozumieć, że dla nas wybiła godzina zmagań o wolność. Że znajdujemy się w szczególnym czasie, że od krzewienia trzeźwości zależeć będzie przyszłość Kościoła i naszej Ojczyzny. Przez bezinteresowny dar abstynencji wielu do trzeźwości wszystkich!

Prośmy Maryję, Królową Polski, aby wspierała nas w naszych szlachetnych postanowieniach dobrowolnej abstynencji, podejmowanej z miłości do bliźnich i do naszej Ojczyzny. Niech Polska będzie narodem ludzi trzeźwych, prawdziwie wolnych, dla których hasło: „Bóg. Honor. Ojczyzna” będzie wielkim wyzwaniem w codziennej pracy dla dobra polskich rodzin, Kościoła i całej umiłowanej Ojczyzny.

+ Tadeusz Bronakowski
Przewodniczący Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych

Łomża, dnia 24 maja 2018 r.

Źródło:
episkopat.pl

                               VII PARAFIALNA PIELGRZYMKA ROWEROWA - JEMIELNICA 23 czerwca 2018

,,Pędzi pod wiatr pielgrzymów gromada, a deszcz ich pogania, aby u stóp Pani Jemielnickiej złożyć swe błagania.”

To jedno z haseł naszej VII już pielgrzymki rowerowej. Lato w tym roku przyszło wraz z wiosną. Niestety upalne dni skończyły się wraz z odejściem wiosny. Zaczęło się lato, zaczęły się wakacje, a piękna pogoda skończyła się jak ręką uciąć. Nic więc dziwnego, że organizatorzy siódmej już Parafialnej Rowerowej Pielgrzymki z parafii św. Józefa w Kaletach-Jędrysku z niepokojem spoglądali w niebo w pierwszą wakacyjną sobotę, 23 czerwca. Chłodno, niebo zasnute ciemnymi chmurami, silny wiatr. Czy pielgrzymi nie zrezygnują? Z nieba zaczyna siąpić deszcz. Ale kaletańskich pielgrzymów na szczęście taka pogoda nie odstrasza. Na plac kościelny wjeżdżają pierwsze grupki rowerzystów. Za nimi kolejne. Za chwilę okaże się, że przybyli prawie wszyscy zapisani uczestnicy.Jeszcze chwila na modlitwę w kościele, błogosławieństwo od proboszcza, krótkie informacje od odpowiedzialnego jak co roku za trasę Grzegorza Kukowki na temat dróg, którymi będziemy pielgrzymować i odprowadzani kościelnymi dzwonami wyruszamy w drogę do dawnego klasztoru cystersów w Jemielnicy.Pierwsze kilometry – przez kaletańskie lasy do Mikołeski – dają nadzieję na poprawę pogody. Deszcz przestaje padać, przez chmury gdzieniegdzie nieśmiało usiłują przebić się słoneczne promienie. Grupa pielgrzymów zwartym peletonem dojeżdża do drogi na Tworóg, gdzie zostają podzieleni na mniejsze podgrupy, aby bezpiecznie, zgodnie z przepisami ruchu drogowego dotrzeć na pierwszy postój – do kościoła pw. Św. Antoniego w Tworogu.

Po wspólnych śpiewach i modlitwach w kościele, pielgrzymi ruszają w dalszą trasę. Smagani dotkliwymi porywami wiatru, pokonawszy kilka wzniesień, pielgrzymi docierają do Świbie, gdzie w ciepłych wnętrzach kościoła pw św. Mikołaja mogą schronić się przed nadciągającą ulewą. W Dąbrówce do peletonu rowerowych pątników dołącza grupa turystów kolarzy z TKK PTTK im. Wł. Huzy w Gliwicach, aby wspólnie znosić trudy pielgrzymki i podążać do Jemielnickiej Pani.Przed dojechaniem do celu pielgrzymki pątnicy zatrzymują się w jeszcze jednym, bardzo szczególnym miejscu. Jest to polana na skraju wsi, pod wsią Barut. Miejsce to zwane jest Śląskim Katyniem. To tutaj w 1946 roku SB zwabiło w okrutną pułapkę 200 polskich partyzantów i pozbawiło ich życia, zamykając i podpalając w drewnianej stodole. Do dzisiaj na polanie rosną drzewa pamiętające te straszne wydarzenia. Zmówiwszy ciche „Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…”, pielgrzymi, zadumani nad strasznym losem, który spotkał tych ludzi, wyruszają w dalszą drogę. Po przejechaniu kolejnych czterech kilometrów docierają do Jemielnicy.

Po mszy odprawionej przez naszego ks. Damiana, który jechał z nami na rowerze, na ambonę wchodzi nieznany pielgrzymom ksiądz. W kilku słowach przedstawia siebie i grupę, z którą przyjechał do Jemielnicy. A przybyli z daleka, bo aż z Teksasu. Są potomkami śląskich emigrantów, którzy za chlebem wyruszyli aż za ocean. Ich ojcowie pochodzili z Boronowa i okolicznych wiosek. Pielgrzymi z Ameryki dziękują kaletańskim pątnikom za świadectwo wiary, w którym mieli możliwość uczestniczyć, za mszę św. tak radosną i rozśpiewaną. U nich ciężko tego doświadczyć. „Kuzyni” z Teksasu wyruszają w dalszą drogę, a rowerowi pielgrzymi udają się do poklasztornych ogrodów na chwilę wytchnienia. Pogoda troszkę się poprawia, można zrobić ognisko, zorganizować zawody. Śmiechom nie ma końca. Najlepsi dostają nagrody, Ci którym się mniej poszczęściło dostają nagrody pocieszenia, w postaci bożych krówek. Każdy cukierek zawiera jakiś święty cytat.

Na koniec pobytu w Jemielnicy pielgrzymi zwiedzają jeszcze teren przyklasztorny i pobliskie stawy wraz ze starym kościołem Wszystkich świętych. Powrotna trasa prowadzi pielgrzymów przez Kielczę, gdzie przemiły proboszcz opowiada krótką historię parafii i zaprasza jeszcze do zwiedzenia izby regionalnej. Z Kielczy przez Krupski Młyn pielgrzymi wracają do swojego kościoła na Jędrysku. Tutaj witają ich kościelne dzwony i ksiądz proboszcz hojnie polewający wracających święconą wodą. Wszyscy zbierają się jeszcze w kościele na krótkiej modlitwie, aby podziękować Maryi za szczęśliwy powrót do domu.

Składamy serdeczne podziękowania wszystkim dobroczyńcom tej pielgrzymki:Panu burmistrzowi Klaudiuszowi za koszulki z logo miasta i parafii oraz udostępnienie samochodu Urzędu Miasta wraz z kierowcą panem Krzysiem , który nas asekurował. Wszystkim, którzy brali udział w organizacji, Piotrowi za piękne zdjęcia, liderom grup i młodzieży , która dbała by nikt się nie zgubił. Księdzu Damianowi , że opiekował się nami nie tylko duchowo, ale także pokonał całą trasę na rowerze pośród nas pielgrzymów. 

                 

DZIECI KOMUNIJNE U MATKI BOŻEJ W LEŚNIOWIE.

     W sobotę 16 czerwca br. dzieci pierwszkomunijne - wraz z Księdzem Proboszczem i nauczycielami - udały się do Sanktuarium Matki Bożej, Patronki Rodzin w Leśniowie. Razem z pielgrzymami z Piekar Śl. uczestniczyły we Mszy Świętej sprawowanej w intencji ich rodzin przez naszego ks. proboszcza W. Ciosmaka i ks. proboszcza z Piekar Śl. Pielgrzymka miała charakter dziękczynny za dar Pierwszej Komunii Św. Po Mszy św. odprawionej w intencji dzieci i rodziców, jeden z Braci Paulinów zapoznał pielgrzymów z historią powstania Sanktuarium oraz cudownego źródełka. Dziękując za dar Komunii świętej modlili się także, aby Maryja za pośrednictwem swego Syna wypraszała wiele łask, szczególnie w rodzinach. Sanktuarium Matki Bożej Leśniowskiej - Patronki Rodzin jest znane z licznych błogosławieństw. Każdy uczestnik otrzymał obrazek z następującą modlitwą: Leśniowska Patronko Rodzin. Znalazł się też czas na wspólnego grilla i inne rozrywki. Mieli też okazję zakupić paulińskie pamiątki, a na zakończenie pobytu były lody, które wszystkim przypadły do gustu, bo towarzyszyła nam piękna, słoneczna pogoda i radosna atmosfera. 
     Tradycją naszej parafii jest organizowanie dziękczynnej pielgrzymki dla dzieci, które po raz pierwszy przyjęły Komunię Świętą. Głównym jej celem jest dziecięce dziękczynienie za dar Komunii, a także za rodziców, bliskich, duszpasterzy i katechetów. Pielgrzymka ma również na celu zawierzenie Matce Bożej kolejnych lat życia w łączności z Bogiem.

 

  

VII PIELGRZYMKA ROWEROWA

Kalety – Jemielnica

Termin: 23-06-2018 - sobota

Cel: Zespół Klasztorny Cystersów: parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy

Zbiórka: 7:20 przy kościele św. Józefa w Kaletach - Jędrysku

Powrót: ok. godz. 19:30

Długość trasy: ok. 80 km

Trasa: Kalety – Tworóg – Wielowieś – Świbie – Dąbrowa – Jemielnica – Żędowice – Krupski Młyn – Koty – Kalety

Program:

Tworóg - 8:45 - Odpoczynek modlitewny - kościół

Dąbrowa - 10:15 – Odpoczynek modlitewny – kościół

Barut – 11:20 – odpoczynek przy tzw. Śląskim Katyniu

Jemielnica – 12.00-14.30 – odpoczynek, msza święta 12:00, zapoznanie z historią kościoła, wspólny piknik

Kielcza – 16:30 – odpoczynek modlitewny - kościół

Krupski Młyn – 17:30 – odpoczynek

Zapraszamy osoby, które chcą dojechać samochodem na mszę św. na godzinę 12:00

i wspólne świętowanie. (Możliwość otrzymania koszulki po wcześniejszym zapisie.)

Zapisy:

w zakrystii lub na plebani do 11.06.18 (Potrzebny PESEL– opłata 10 zł)

Obowiązkowe spotkanie organizacyjne w salce naprzeciw kościoła św. Józefa w Kaletach – Jędrysku - czwartek 21,06,2018r. na godz. 17:45.

Informacje dodatkowe:

Wyjazd na pielgrzymkę osób niepełnoletnich wyłącznie za zgodą pisemną rodziców i przydzielonym opiekunem. Zgody składać przy zapisie.

Pielgrzymka jest prowadzona przez przodownika turystyki kolarskiej, który jest zaopatrzony w apteczkę i podstawowe narzędzia. Każdy uczestnik powinien mieć sprawny rower. Organizator ma prawo nie dopuścić do uczestnictwa osobę mającą niesprawny rower.

Poruszanie się kolumny rowerzystów odbywać się będzie zgodnie z przepisami ruchu drogowego.

Co warto zabrać:

Sprawny rower, oświetlenie, zapasową dętkę, prowiant, napoje, kurtkę przeciwdeszczową, wygodny strój sportowy, obuwie trzymające się nogi, kask rowerowy, elementy odblaskowe. Koc / matę do siedzenia na trawie w czasie pikniku

Zalecamy spakowanie wszystkich rzeczy do sakw rowerowych lub ewentualnie do torby przypiętej na bagażniku. Odradzamy plecak.

Organizatorzy: Parafia św. Józefa w Kaletach, Odnowa w Duchu Świętym

Współorganizator: Sekcja Turystyki Kolarskiej w Kaletach

Patronat: Urząd Miasta w Kaletach

Obchodziliśmy święto Bożego Ciała

     W czwartek, 31 maja, obchodziliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa - Boże Ciało. Po Mszy św. o godz. 8.00 wyruszyła procesja eucharystyczna do czterech ołtarzy. Z Chrystusem obecnym w Najświętszym Sakramencie przeszliśmy za orkiestrą i pocztami sztandarowymi ulicami naszej parafii, dziękowaliśmy za dar Eucharystii, prosiliśmy Chrystusa o błogosławieństwo i pokój dla Kościoła, dla naszej Ojczyzny, naszej parafii i naszych rodzin. Przez udział w procesji publicznie wyznawaliśmy wiarę w obecność Jezusa Chrystusa wśród nas. W procesji wzięły udział dzieci pierwszokomunijne i rocznicowe, dziewczynki zgodnie z tradycją sypały kwiaty. Ołtarze były starannie przygotowane w tradycyjnych miejscach. Wielu parafian zadbało o dekoracje swoich domów, aby dać wyraz wiary. 
       Trwa miesiąc czerwiec, w którym oddajemy szczególną cześć Najświętszemu Sercu Jezusa. Zachęcamy do licznego udziału w nabożeństwach czerwcowych, które przeżywamy codziennie po Mszy św. wieczornej. Serce Jezusa jest najpełniejszym wyrazem miłosiernej miłości Boga. W Jego sercu jest miejsce dla każdego z nas. Starajmy się także w osobistych modlitwach częściej odmawiać Litanię do Serca Pana Jezusa i Koronkę do Miłosierdzia Bożego.

      Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia Uroczystości Bożego Ciała: orkiestrze, służbie liturgicznej, pocztom sztandarowym, dzieciom pierwszokomunijnym, rocznicowym i sypiącym kwiaty, strażakom niosącym baldachim. Szczególnie dziękujemy tym, którzy pracowali się przy budowie ołtarzy, pięknie je przystroili oraz zatroszczyli się o kwiaty na ołtarze. Bóg zapłać wszystkim, którzy udekorowali swoje domy na trasie procesji, jak również wszystkim za pobożny udział w procesji, dając wyraz swojej wiary w Chrystusa Eucharystycznego. Bóg zapłać równieć za udział w procesjach oktawy Bożego Ciała.

 

Maryjny wieczór w naszym kościele

     W niedzielę 27 maja br. byliśmy świadkami kolejnego muzycznego wydarzenia w naszym kościele zorganizowanego przez ks. Marka Niewiadomskiego. Z zaproszenia na to muzyczno-religijne wydarzenie, które rozpoczęło się po wieczornej Mszy św., skorzystało wielu wiernych. W koncercie z okazji Dnia Matki usłyszeliśmy m.in. pieśni maryjne w wykonaniu duetu rodzinnego matki z córką: Claudii i Kasi Cwołki, które śpiewają w klimacie śląskim i po śląsku, są autorkami tekstów i większości kompozycji. Słowa śpiewane to jeden z najistotniejszych sposobów ekspresji w poszukiwaniu bliskości Maryi, naszej matki. Dlatego szczególnie ekspresyjnie wybrzmiewały słowa: Kaj ciebie szukać mom. Piosenki zapadały głęboko w serca zgromadzonych parafian i przenikały je, kojąc niejedną matkę. Także pięknie wybrzmiała w ich wykonaniu piosenka Alleluja. Repertuar zaprezentowany przez artystki w czasie niedzielnego koncertu był różnorodny. Mocnym akcentem kończącym koncert było wspólne odśpiewanie Barki , wydawało się, że publiczność była kolejnym chórem, gościem specjalnym maryjnego koncertu. Cud? Nie! Tak się po prostu zdarzyło… Na zakończenie ks. Niewiadomski podziękował za występ w kościele i za stworzenie śląskiego klimatu bliskiego sercom wielu matek, wyraził także nadzieję, że piękno pieśni maryjnych, wykonywanych przez Claudię i Kasię Cwołka, pozostanie dla nas nie tylko przeżyciem estetycznym, ale sprawi, że duchowo staniemy się piękniejsi i lepsi. Trwający ponad godzinę Koncert Pieśni Maryjnych zakończył się owacjami na stojąco dla p.Claudii i p.Kasi, które publiczność doceniła i nagrodziła brawami za talent, profesjonalizm, a także serce, m.in. dlatego, że nie szczędziły one swojego czasu dla chwały Bożej ani też dla publiczności, która przyszła posłuchać pieśni maryjnych w ich wykonaniu.

 

 

 

ZMIANY PERSONALNE W DIECEZJI GLIWICKIEJ

PRZEJŚCIA NA EMERYTURĘ:

Ks. Ludwik Aleksy odwołany z urzędu proboszcza parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Tarnowskich Górach-Sowicach

Ks. Piotr Kansy odwołany z urzędu proboszcza parafii Św. Anny w Gliwicach-Łabędach

Ks. Eugeniusz Kozok odwołany z urzędu proboszcza parafii Chrystusa Króla w Bytomiu-Stolarzowicach

Ks. Piotr Mańka odwołany z urzędu proboszcza parafii NSPJ w Herbach

NOMINACJE W INSTYTUCJACH DIECEZJALNYCH:

Ks. Wojciech Babiak odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Jakuba w Sośnicowicach i mianowany audytorem Sądu Biskupiego w Gliwicach oraz rezydentem parafii NSPJ w Bytomiu-Szombierkach

NOMINACJE I ODWOŁANIA KSIĘŻY PROBOSZCZÓW I ADMINISTRATORÓW:

Ks. Krzysztof Domoracki odwołany z urzędu proboszcza parafii Św. Józefa w Sadowie i mianowany rezydentem w parafii Chrystusa Króla w Gliwicach

Ks. Przemysław Ablewicz odwołany z urzędu wikariusza parafii Św. Katarzyny w Tarnowskich Górach-Lasowicach i mianowany proboszczem parafii Matki Boskiej Różańcowej w Rzeczycach

Ks. Damian Dolnicki odwołany z urzędu audytora Sądu Biskupiego w Gliwicach i rezydenta w parafii Św. Barbary w Bytomiu i mianowany proboszczem parafii Św. Anny w Gliwicach-Łabędach

Ks. Andrzej Giszka odwołany z funkcji rezydenta w parafii Św. Antoniego w Gliwicach-Wójtowej Wsi i mianowany proboszczem parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Tarnowskich Górach-Sowicach

Ks. Marek Niewiadomski odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Józefa w Kaletach-Jędrysku i mianowany administratorem parafii NSPJ w Herbach

Ks. Artur Pytel odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Józefa w Sadowie i mianowany proboszczem parafii Św. Józefa W Sadowie

Ks. Stanisław Wierny odwołany z urzędu proboszcza parafii Matki Boskiej Różańcowej w Rzeczycach i mianowany proboszczem parafii Chrystusa Króla w Bytomiu-Stolarzowicach

ZMIANY KSIĘŻY WIKARIUSZY:

Ks. Artur Barnaś odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Bytomiu i mianowany wikariuszem parafii Św. Gerarda w Starych Gliwicach

Ks. Artur Bijok odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Jadwigi w Zabrzu i mianowany wikariuszem parafii NSPJ w Koszęcinie

Ks. Adam Bryła odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Mikołaja w Pyskowicach i mianowany wikariuszem parafii Św. Jakuba w Sośnicowicach

Ks. Tomasz Chalimoniuk-Ławryńczyk odwołany z funkcji wikariusza parafii MB Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach i mianowany wikariuszem parafii Dobrego Pasterza w Bytomiu-Karbiu

Ks. Michał Choroszewski odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Mikołaja w Lublińcu i mianowany wikariuszem parafii NMP Matki Kościoła w Zabrzu-Helence

Ks. Wojciech Cisek odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Marii Magdaleny w Kuźni Raciborskiej i mianowany wikariuszem parafii Św. Katarzyny w Tarnowskich Górach-Lasowicach

Ks. Karol Darmas odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Anny w Gliwicach-Łabędach i mianowany wikariuszem parafii Św. Jadwigi w Zabrzu

Ks. Krzysztof Goc odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Franciszka z Asyżu w Kaletach-Miotku i mianowany wikariuszem parafii Św. Marii Magdaleny w Kuźni Raciborskiej

Ks. Tadeusz Górny odwołany z funkcji wikariusza parafii NMP Matki Kościoła w Zabrzu-Helence i mianowany wikariuszem parafii Świętej Rodziny w Bytomiu-Bobrku

Ks. Rafał Grunert odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Anny w Gliwicach-Łabędach i mianowany wikariuszem parafii Św. Michała Archanioła w Bytomiu-Suchej Górze

Ks. Adam Jasiurkowski odwołany z funkcji wikariusza parafii MB Nieustającej Pomocy w Pyskowicach i mianowany wikariuszem parafii Bożego Ciała w Bytomiu-Miechowicach

Ks. Krzysztof Karkoszka odwołany z funkcji wikariusza parafii NSPJ w Koszęcinie i mianowany wikariuszem parafii Św. Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach

Ks. Adam Kozak odwołany z funkcji rezydenta w parafii NMP Wspomożenie Wiernych w Gliwicach-Sośnicy i mianowany wikariuszem parafii Św. Michała Archanioła w Gliwicach

Ks. Damian Kubiński odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku i mianowany wikariuszem parafii Chrystusa Króla w Gliwicach

Ks. Marcin Kutek odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Rudach i mianowany wikariuszem parafii MB Nieustającej Pomocy w Pyskowicach

Ks. Adam Laszewski odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Jacka w Bytomiu i mianowany wikariuszem parafii Chrystusa Króla w Świerklańcu

Ks. Paweł Łukaszyk odwołany z funkcji wikariusza parafii Świętej Rodziny w Bytomiu-Bobrku i mianowany wikariuszem parafii Św. Anny w Gliwicach-Łabędach

Ks. Paweł Macierzyński odwołany z funkcji wikariusza parafii NMP Matki Kościoła w Zabrzu-Helence i mianowany rezydentem w parafii Św. Barbary w Bytomiu

Ks. Krzysztof Ochab odwołany z funkcji wikariusza parafii Chrystusa Króla w Świerklańcu i mianowany wikariuszem parafii Św. Józefa w Kaletach-Jędrysku

Ks. Piotr Paszko odwołany z funkcji wikariusza parafii Nawrócenia Św. Pawła Apostoła w Pyskowicach i mianowany wikariuszem parafii Św. Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach

Ks. Marcin Paś odwołany z funkcji wikariusza parafii Chrystusa Króla w Gliwicach i mianowany rezydentem w parafii NMP Wspomożenie Wiernych w Gliwicach-Sośnicy

Ks. Adrian Pietrzyk odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Gerarda w Starych Gliwicach i mianowany wikariuszem parafii NMP Wspomożenie Wiernych w Gliwicach-Sośnicy

Ks. Grzegorz Rajs odwołany z funkcji wikariusza parafii Św. Michała Archanioła w Bytomiu-Suchej Górze i mianowany wikariuszem parafii NMP Matki Kościoła w Zabrzu-Helence

Ks. Marcin Rosa odwołany z funkcji wikariusza parafii NSPJ w Bytomiu-Szombierkach i mianowany wikariuszem parafii Św. Franciszka z Asyżu w Kaletach-Miotku

Ks. Artur Sznajder odwołany z funkcji wikariusza parafii NSPJ w Nakle Śląskim i mianowany wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Bytomiu

Ks. Tomasz Szumlas odwołany z funkcji wikariusza parafii NSPJ w Herbach i mianowany wikariuszem parafii Św. Jacka w Bytomiu

Ks. Damian Trojan odwołany z funkcji wikariusza parafii Chrystusa Króla w Gliwicach i mianowany wikariuszem parafii MB Królowej Pokoju w Tarnowskich Górach

Ks. Dariusz Wachowski odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Jacka w Bytomiu i mianowany wikariuszem parafii Nawrócenia Św. Pawła Apostoła w Pyskowicach

Nasza diecezja

Diecezja Gliwicka jest jedną z najmniejszych obszarowo diecezji w Polsce. Obejmuje ona teren o powierzchni 2 250 km2, podzielony na 18 dekanatów obejmujących 153 parafii. W 136 parafiach pracuje duchowieństwo diecezjalne, zaś 17 parafii prowadzi duchowieństwo zakonne. Na tym niewielkim terenie mieszka około 749 800 osób, z czego około 681 000 to katolicy.

Duszpasterstwo skierowane jest wokół 153 kościołów parafialnych i 56 kaplic publicznych i półpublicznych. Posługę duszpasterską sprawuje 344 kapłanów diecezjalnych i 138 kapłanów zakonnych. Na terenie diecezji w 40 domach zakonnych żeńskich mieszka i pracuje 208 sióstr zakonnych z 16 różnych zgromadzeń.

Ogólna statystyka diecezjalna
Powierzchnia diecezji ok. 2 250 km2
Liczba mieszkańców ok. 749 800
Liczba wiernych ok. 681 000
Dekanaty 18

Parafie 153
- prowadzone przez księzy diecezjalnych 136
- prowadzone przez kapłanów zakonnych 17

Kościoły parafialne 152
Kościoły filialne 22
Kaplice parafialne 1
Kościoły w budowie 6
Kościoły publiczne i półpubliczne 56

Księża diecezjalni 344
- inkardynowani 328
- nieinkardynowani 16

Księża pracujący w duszpasterstwie parafialnym 238
Księża pracujący poza duszpasterstwem parafialnym 29
Księża pracujący w duszpasterstwie poza granicami kraju 9
Księża w innych diecezjach kraju 7
Księża na studiach specjalistycznych 7
Emeryci i renciści 49

Zgromadzenia zakonne męskie 11
Domy zakonne męskie 25

Zgromadzenia zakonne żeńskie 16
Domy zakonne żeńskie 40
Siostry zakonne 208

Alumni 88

Nadzwyczajni szafarze Komunii św. 311

Pieszo pielgrzymowali do Koszęcina

       W niedzielny ranek, 27 maja 2018 r , w Święto Świętej Trójcy tradycyjnie wyruszyła z naszej parafii siedemdziesięcioosobowa grupa parafian do Koszęcina. Pielgrzymi ze śpiewem przeplatanym modlitwą i rozważaniami wyruszyli jak co roku po pierwszej Mszy św. w kierunku kościoła św. Trójcy w Koszęcinie . Na pielgrzymkę szli ci, którzy odczuwali potrzebę odpowiedzenia na Jezusowe wezwanie głoszenia poprzez świadectwo wiary, z nimi ks. wikary Damian Cisło, który nie tylko czuwał nad organizacją i przebiegiem pielgrzymki, ale także prowadził modlitwę i śpiew grając na gitarze. W tym roku pogoda dopisała i pątnicy odbyli wędrówkę do zabytkowego kościoła w sąsiedniej miejscowości nie zaznając deszczowego dyskomfortu. Przez wiele stuleci był to bardzo uroczysty dzień, bowiem do kościoła pw. Świętej Trójcy zjeżdżali wierni nawet z dalszych okolic, szczególnie w czasach, kiedy przyciągała ich sława cudownego źródełka, przy którym można było zostać uleczonym. Pielgrzymi zadowoleni i pełni wrażeń wrócili w godzinach popołudniowych do Kalet witani przez ks. Proboszcza Wojciecha Ciosmaka. Wspólna modlitwa i błogosławieństwo były zwieńczeniem pątniczego trudu. Zarówno ks, Proboszcz, jak i ks. Damian dziękowali parafianom za podjęcie pątniczego trudu, podkreślali, że była to okazja do dzielenia się świadectwem wiary na wspólnej drodze. Ks. Damian dziękując wszystkim za tak wspaniały czas i wspólną modlitwę żywił nadzieję, że w przyszłym roku będzie na pielgrzymim szlaku jeszcze więcej parafian, by wspólnie wypraszać potrzebne łaski dla siebie i parafii.

             

      

  

W niedzielę 27 maja w naszym kościele odbył się 

na "Koncert Maryjny z okazji  Dnia Matki". 

Wystąpiły Claudia i Kasia Chwołka.

VII PIELGRZYMKA ROWEROWA

Kalety – Jemielnica

Termin: 23-06-2018 - sobota

Cel: Zespół Klasztorny Cystersów: parafia pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy

Zbiórka: 7:20 przy kościele św. Józefa w Kaletach - Jędrysku

Powrót: ok. godz. 19:30

Długość trasy: ok. 80 km

Trasa: Kalety – Tworóg – Wielowieś – Świbie – Dąbrowa – Jemielnica – Żędowice – Krupski Młyn – Koty – Kalety

Program:

Tworóg - 8:45 - Odpoczynek modlitewny - kościół

Dąbrowa - 10:15 – Odpoczynek modlitewny – kościół

Barut – 11:20 – odpoczynek przy tzw. Śląskim Katyniu

Jemielnica – 12.00-14.30 – odpoczynek, msza święta 12:00, zapoznanie z historią kościoła, wspólny piknik

Kielcza – 16:30 – odpoczynek modlitewny - kościół

Krupski Młyn – 17:30 – odpoczynek

Zapraszamy osoby, które chcą dojechać samochodem na mszę św. na godzinę 12:00

i wspólne świętowanie. (Możliwość otrzymania koszulki po wcześniejszym zapisie.)

Zapisy:

w zakrystii lub na plebani do 11.06.18 (Potrzebny PESEL– opłata 10 zł)

19.06.18 – wtorek o godzinie 18:30 obowiązkowe spotkanie organizacyjne w salce naprzeciw kościoła św. Józefa w Kaletach – Jędrysku.

Informacje dodatkowe:

Wyjazd na pielgrzymkę osób niepełnoletnich wyłącznie za zgodą pisemną rodziców i przydzielonym opiekunem. Zgody składać przy zapisie.

Pielgrzymka jest prowadzona przez przodownika turystyki kolarskiej, który jest zaopatrzony w apteczkę i podstawowe narzędzia. Każdy uczestnik powinien mieć sprawny rower. Organizator ma prawo nie dopuścić do uczestnictwa osobę mającą niesprawny rower.

Poruszanie się kolumny rowerzystów odbywać się będzie zgodnie z przepisami ruchu drogowego.

Co warto zabrać:

Sprawny rower, oświetlenie, zapasową dętkę, prowiant, napoje, kurtkę przeciwdeszczową, wygodny strój sportowy, obuwie trzymające się nogi, kask rowerowy, elementy odblaskowe. Koc / matę do siedzenia na trawie w czasie pikniku

Zalecamy spakowanie wszystkich rzeczy do sakw rowerowych lub ewentualnie do torby przypiętej na bagażniku. Odradzamy plecak.

Organizatorzy: Parafia św. Józefa w Kaletach, Odnowa w Duchu Świętym

Współorganizator: Sekcja Turystyki Kolarskiej w Kaletach

Patronat: Urząd Miasta w Kaletach

I KOMUNIA ŚW. - 20 MAJA 2018 r.

          20 maja 2018r. w naszej parafii odbyła się I Komunia św. dzieci klas trzecich.   W tym roku do komunii przystąpili uczniowie czterech klas trzecich, którzy z przejęciem i zaangażowaniem przez kilka miesięcy przygotowywali się do tej uroczystości. Pierwsza komunia zaczęła się już we wtorek, kiedy rozpoczęły się próby do tej wyjątkowej uroczystości. W sobotę dzieci komunijne przystąpiły do spowiedzi, przyszli z nimi ich rodzice, co trochę dodawało im otuchy. W niedzielny słoneczny ranek nie mogli się doczekać chwili, kiedy już wszyscy pójdą do kościoła. W strojach pierwszokomunijnych i z czystym sercem przyjmowali po raz pierwszy Pana Jezusa. Trochę się bali, ale też i cieszyli, bo od tego dnia będą już mogli w pełni uczestniczyć we Mszy świętej. Do kościoła poszli całą rodziną. Ustawili się i procesją weszli do środka. Rozpoczęła się uroczystość, którą prowadził ksiądz proboszcz Wojciech Ciosmak. W czasie tej uroczystej Mszy św. odnawiali wraz z rodzicami i chrzestnymi przyrzeczenia chrzcielne. Wreszcie nadszedł ten moment, kiedy wszystkie dzieci kolejno podchodziły do ołtarza, aby przyjąć Pana Jezusa. Było to dla nich i ich rodziców ogromne przeżycie. Po zakończonej uroczystości wszyscy modlili się przy krzyżu misyjnym, by potem rozejść się do domów. Tam czekał na nich obiad i oczywiście niespodzianki. O godzinie 16.00 jeszcze raz spotkali się w kościele na nabożeństwie majowym i dostali pamiątkowe obrazki. Otrzymali dużo różnych prezentów, z których się bardzo cieszą, jednak największym prezentem był Pan Jezus, którego odtąd będę nosili w swoim sercu.

 

Ministranckie Zawody Wędkarskie

                                                

     Wędkowanie jest jedną z najpopularniejszych form wypoczynku, szczególnie w Kaletach. Mamy ładny Ichtiopark i staw, a w nim mnóstwo ryb. W słoneczną sobotę 12 maja 2018 r. do wędkowania w szeregu stanęli ministranci w asyście swoich rodziców, ks.Marka Niewiadomskiego, który podszedł, zapytał, zagaił, uśmiechnął się i … znikał, by za chwilę pojawić się w innym miejscu, a także p. Piotra Kudra- bez ich pomocy nie byłoby rezultatu . Emocje, które towarzyszyły zawodom, były niesamowite. Uwierzcie, można było złowić dużą… rybę. Zwycięskie puchary trafiły do 3 zwycięzców:

Wyniki może nie są tu najważniejsze. Ważnym jest, aby nasi ministranci dobrze i z pożytkiem spędzali wolny czas i znajdywali radość w pasji, jaką jest wędkowanie. Stojąc z wędką i patrząc w lustro wody w oczekiwaniu na rybę czuli dumę ze swoich coraz bardziej wysportowanych sylwetek. W końcu przy ołtarzu trzeba godnie wyglądać… Męska sylwetka to nie wszystko. Ćwiczenie umysłu przeprowadzili na rozmowie z rodzicami i kolegami, a także na indywidualnym rozmyślaniu… Kropką na i było wspólne grillowanie. Dobrze, że ministranci i lektorzy mogą na siebie liczyć, dobrze, że coraz lepiej czerpią moc i siłę z jedności. Zwycięzcom gratulujemy, a naszym ministrantom życzymy przede wszystkim wytrwałości i radości z tego, kim są i do czego są powołani jako Liturgiczna Służba Ołtarza.

     

PIELGRZYMKA DO WĘGIER

         Nasza parafia poprzez Biuro Turystyczne MISTRAL z Katowic, planuje 5 - dniową 
 

    Pielgrzymkę do Węgier w dniach: 9 - 13 lipca 2018 r. Cena 1.190 PLN + 65 EUR.

    Zapisy w kancelarii. Przy zapisie należy podać: PESEL i adres. 

Uroczysta Msza św. za Ojczyznę i strażaków

  W uroczystość NMP Królowej Polski - 3 maja - została odprawiona w naszym kościele Msza Święta w intencji Ojczyzny, a także w intencji Strażaków z okazji przypadającego 4 maja Święta ich Patrona - Świętego Floriana. We Mszy uczestniczyły Poczty Sztandarowe, Strażacy, orkiestra oraz licznie zgromadzeni nasi Parafianie. Ks. Proboszcz W.Ciosmak podkreślił wagę tego szczególnego święta oraz podstawowe wartości, które powinny być wyznacznikiem naszej społecznej postawy. Na zakończenie odczytał życzenia kierowane do strażaków i podziękował orkiestrze za uświetnienie uroczystości, a pocztom sztandarowym i zgromadzonym parafianom za obecność.

 

Urodziny ks. wikarego

        Ksiądz Marek Niewiadomski w asyście ks. Proboszcza Wojciecha Ciosmaka i ks.wikarego Damiana Cisło sprawował 2 maja br. o godz. 18.00 Mszę św. w swojej ntencji, w intencji  Rodziców i siostrzeńca. Na zakończenie życzenia Księdzu Markowi składały delegacje oraz ks. Proboszcz. Solenizant podziękował  za życzliwą obecność i modlitwę. 
        Z okazji Urodzin życzymy Ks. Wikaremu Markowi Niewiadomskiemu  mocy Ducha Świętego, który ożywia i prowadzi. Niech Chrystus, który przyniósł nam prawdę  o Bożej miłości pochylającej się nad każdym człowiekiem umacnia w pasterskiej posłudze i pomnaża radość wypływającą z bycia z innymi i dla innych. Niech Maryja i nasz patron św. Józef otaczają Księdza Solenizanta swoją opieką.

MAJOWE UROCZYSTOŚCI ODPUSTOWE 

       Odpust ku czci patrona naszej parafii odbył się 1 maja w święto św. Józefa Robotnika. W ten słoneczny majowy dzień w Domu Bożym naszej wspólnoty mieliśmy radość wraz z naszymi gośćmi i znaczną częścią parafialnej wspólnoty, pocztami sztandarowymi i orkiestrą świętować kolejny ODPUST. Naszym uroczystościom na prośbę ks. proboszcza przewodniczył o. Bertrand Jerzy Sosnitza z Prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce, obecnie pracujący w Opolu. Podczas homilii nawiązał do świadectw życia kilku świętych. Jego zdaniem słusznie twierdzi aktor Denzel Washington, który przypomina słowa swojego ojca: Kiedy modlisz się o deszcz, musisz się liczyć także z błotem. Washington przyjmuje swoje aktorstwo ze wszystkimi aspektami wykonywania tego zawodu. Aktorstwo to nie tylko popularność i splendor. Tak jest i w życiu, do prawdziwego szczęścia człowieka potrzebne są problemy dnia, kiedy ich nie ma, wtedy czujemy smak dobra. Czasem musimy się liczyć z trudnościami życiowymi, one powinny nas wzmacniać i pomagać nam budować właściwe relacje z Jezusem i Maryją wzorem naszego patrona św. Józefa. Swoją obecnością na uroczystości odpustowej zaszczycili nas kapłani z całego dekanatu. Na zakończenie ks. proboszcz podziękował zgromadzonym za udział w uroczystościach. Całości dopełniła Agapa na plebanii dla kapłanów.

 Muzyczna niedziela

       W niedzielę, 15 kwietnia, w samo południe tuż po Mszy św. w naszym kościele odbył się koncert muzyki religijnej pn. Uwielbiajmy Pana zespołu „Niesiemy wiarę”. Godzinny koncert utworów religijnych w wykonaniu p. Ireny Galios (gitara, wokal), p. Agaty Misiewicz (flet) i p. Grzegorza Galiosa (wiolonczela) zachwycił subtelnym śpiewem i był źródłem przeżyć duchowych i artystycznych. Muzykowali prosto, bez udziwnień, z lekkością, co sprawiło, że pieśni religijnych w ich wykonaniu słuchało się z niezmierną przyjemnością. Śpiew i muzykę na pewno docenili ci, którzy lubią muzykę religijną w klasycznych aranżacjach. Zaprezentowane pieśni pokazały fenomen muzyki religijnej i ukazały piękno muzyki inspirowanej duchem prawdy, piękna i miłości do Boga i ludzi. Gratulujemy i dziękujemy artystom za koncert, a parafianom i gościom za obecność. Słowa podziękowania kierujemy także do sponsorów, dzięki którym koncert się odbył.                        

            

              

                                         

      Podczas uroczystego nabożeństwa w godzinach popołudniowych w tę samą niedzielę zostały w naszym kościele poświęcone odrestaurowane organy. Orgamistrz inż. Henryk Hober przez 2 lata pracował przy remoncie naszych organów piszczałkowych. Zadanie było niebagatelne, gdyż organy to instrument potężny i niezwykle skomplikowany. Instrument został zbudowany w 1903 roku przez gliwickiego organmistrza Ernsta Kurzera. Pierwotnie organy dysponowały 11 głosami oraz jednym manuałem i klawiaturą pedałową. Pierwsza rozbudowa odbyła się w 1952 r. Józef Ludwig z Rybnika dodał drugi manuał i cztery głosy, a kolejne trzy dołożono w trakcie remontu organów w 1967 r. Dalsze niezbędne remonty odbywały się w w 1997 i 2008 r. Ostatni, tym razem generalny, rozpoczęła pod koniec 2015 r. firma organmistrzowska Henryka Hobera z Olesna.

      Ks.Proboszcz Wojciech Ciosmak powitał zebranych parafian, Gliwicki Zespół Chorałowy, głównego organistę katedry pw.św. Ap. Piotra i Pawła w Gliwicach- Bogdana Stępnia, organomistrza inż. Henryka Hobera i z ks. Adama Kozaka, który dokonał poświęcenia odrestaurowanych organów. Życzył, aby parafianie piękno sprawowanej liturgii wypełnionej śpiewem i dostojnym głosem organów mogli wprowadzić w swoje wnętrze. Aby to piękno pomagało chwalić Boga, podnosić serce ku niebu . Organy piszczałkowe to tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych podnosi do Boga i spraw niebieskich. Parafianie w skupieniu i zadumie wysłuchali koncertu inauguracyjnego w wykonaniu Bogdana Stępnia, który odkrył możliwości instrumentu grając utwory takich mistrzów, jak J.S. Bach, M. Duruflé czy J.N. Lemmens. Walorów artystycznych dodawał śpiew męskiej scholi gregoriańskiej. Na zakończenie ks. Proboszcz   podziękował wszystkim parafianom, którzy złożyli ofiarę na remont naszych organów, za każdą pomoc i ofiarność wyrażając życzenie, by teraz w naszym kościele parafialnym ten cenny, w pełni wartościowy, o wspaniałym brzmieniu instrument podnosił do Boga naszą modlitwę i śpiew. Podczas uroczystego nabożeństwa w godzinach popołudniowych w tę samą niedzielę zostały poświęcone odrestaurowane organy w naszym kościele. Orgamistrz inż. Henryk Hober przez kilka miesięcy pracował przy remoncie organów piszczałkowych. Zadanie było niebagatelne, gdyż organy to instrument potężny i niezwykle skomplikowany. Ks.Proboszcz Wojciech Ciosmak powitał zebranych parafian, Gliwicki Zespół Chorałowy, głównego organistę katedry pw.św. Ap. Piotra i Pawła w Gliwicach- Bogdana Stępnia, organomistrza inż. Henryka Hobera i z ks. Adama Kozaka, który dokonał poświęcenia odrestaurowanych organów. Życzył, aby parafianie piękno sprawowanej liturgii wypełnionej śpiewem i dostojnym głosem organów mogli wprowadzić w swoje wnętrze. Aby to piękno pomagało chwalić Boga, podnosić serce ku niebu . Organy piszczałkowe to tradycyjny instrument muzyczny, którego brzmienie ceremoniom kościelnym dodaje majestatu, a umysły wiernych podnosi do Boga i spraw niebieskich. Parafianie w skupieniu i zadumie wysłuchali koncertu inauguracyjnego w wykonaniu Bogdana Stępnia , który odkrył możliwości instrumentu. Walorów artystycznych dodawał śpiew męskiej scholi gregoriańskiej. Na zakończenie ks. Proboszcz podziękował wszystkim parafianom, którzy złożyli ofiarę na remont naszych organów, za każdą pomoc i ofiarność wyrażając życzenie, by teraz w naszym kościele parafialnym ten cenny, w pełni wartościowy, o wspaniałym brzmieniu instrument, podnosił do Boga naszą modlitwę i śpiew.

      

      

         

       

Artykuł i zdjęcia w Gościu Niedzielnym: https://gliwice.gosc.pl/gal/pokaz/4644251.Poswiecenie-organow-w-Kaletach/28#gt 

Dzień Świętości Życia

        W poniedziałek, 9 kwietnia, obchodziliśmy Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Ten dzień był także czasem szczególnej modlitwy o świętość życia, a zwłaszcza tego najbardziej zagrożonego. Na Mszach św. o godz. 6.30 i 18.00 podejmowaliśmy dzieło Duchowej Adopcji,  modliliśmy się o szacunek dla życia. Wierni mogli podjąć dzieła Duchowej Adopcji. Na stoliku przy wyjściu z kościoła były deklaracje, które można było podpisać i złożyć po Mszy św. w chrzcielnicy w tę uroczystość. Po każdej Mszy św. matki oczekujące potomstwa otrzymały specjalne błogosławieństwo.

Dzień Świętości Życia jest odpowiedzią na słowa Jana Pawła II z encykliki „Evangelium vitae” ogłoszonej 25 marca 1995 r.: „proponuję (…) aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia (…) Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji.” (EV, 85).

                                                                                                                                                             Święto Miłosierdzia Bożego

        Święto Miłosierdzia obchodzone jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, zwaną obecnie Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Papież Jan Paweł II wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. Duch Święty przynagla nas” to tytuł listu pasterskiego Konferencji Episkopatu Polski, który był odczytany także w naszym kościele w czasie tegorocznej Niedzieli Miłosierdzia. Biskupi podkreślili w nim rolę Ducha Świętego, który jest darem Chrystusa Zmartwychwstałego i uzdalnia nas do głoszenia Ewangelii oraz prowadzi do pełni życia. Za Ojcem Świętym Franciszkiem przypomnieli, że pierwszym zadaniem Kościoła zleconym mu przy przekazaniu Ducha Świętego jest niesienie przebaczenia grzechów.

O godz. 15.00 w godzinie śmierci Pana Jezusa, w czasie uprzywilejowanym, w naszym kościele odbyło się nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. W tej godzinie nasi parafianie stanęli pod krzyżem Chrystusa, by dla zasług Jego męki prosić o miłosierdzie. Na zakończenie nabożeństwa przy wystawionym Najśw. Sakramencie nastąpiło ucałowanie relikwii św. siostry Faustyny. To wyzwanie i zadanie dla wszystkich, by na wzór Apostołki Bożego Miłosierdzia wzrastać w postawie ufności wobec Boga i miłości wobec bliźnich.

                   

     

KAPŁAŃSKI KONWENT WIELKANOCNY

     Co roku w oktawie Wielkiej Nocy Zmartwychwstania Pańskiego księża pracujący w jednym dekanacie spotykają się na tzw. konwencie wielkanocnym (z języka łacińskiego conventus znaczy zgromadzenie, spotkanie). Jest to spotkanie szczególne, nawiązujące do zgromadzenia apostołów radujących się w Wieczerniku spotkaniem ze Zmartwychwstałym Panem. Konwent jest chwilą dziękowania Panu Bogu za dar kapłaństwa, a także wspólnym przeżyciem czasu na modlitwie i przy stole wraz z braćmi w kapłaństwie. To szansa na wzajemne ubogacanie się swoim doświadczeniem kapłańskiego życia i posługi. Konwenty odbywają się kolejno w poszczególnych parafiach dekanatu. Tegoroczny konwent odbył się w czwartek 5 kwietnia w naszym kościele. Najważniejszym momentem kapłańskiego spotkania była wspólnie sprawowana Eucharystia o godz. 18.00. Eucharystii przewodniczył ks. dziekan dekanatu woźnickiego Sławomir Madajewski. Słowo Boże wygłosił ks. Antoni Swadźba. Mszę odprawiono w intencji zmarłych kapłanów i o nowe powołania. Ksiądz Proboszcz Wojciech Ciosmak życzył zgromadzonym Kapłanom, by przepełniała ich wielkanocna radość, gdyż tylko człowiek radosny może pociągnąć innych ku Bogu. 
Parafianom i Gościom składamy serdeczne Bóg zapłać za wspólną modlitwę.

       

    
 

     

      

        

DRODZY KAPŁANI

DEKANATU  WOŹNIKI

Bóg sam wybiera i wysyła szafarzy swoich 
- bądźcie więc spełnieniem pragnień Jego Serca. 
Parafianie parafii pw. św. Józefa w Kaletach Jędrysku
składają wszystkim Kapłanom 
życzenia czerpania mocy od Tego, 
który hojnie rozdaje łaskę gorliwości i zapału
 w kapłańskiej posłudze. 
Niech Dobry Pasterz, daje ciągle nowe siły do pracy z ludźmi, 
których każdego dnia stawia na drodze kapłańskiej posługi.
Dziś również modlimy się o tę szczególną łaskę,
 abyście podobnie, jak Najwyższy Kapłan 
swym wielkim sercem podnosili,
 rozplątywali to, co powikłane i rodzili nadzieję. 
Niech Wasze szlachetne powołanie i sianie ziaren
 Prawdy Bożej wszędzie tam, 
gdzie sprawujecie swą zaszczytną posługę, 
przyniesie wiele dobra, rodzi wiarę, nadzieję i miłość. 
Niech nie brakuje entuzjazmu i siły potrzebnej 
do głoszenia Radosnej Nowiny, 
a Jezus Chrystus niech będzie dla Was zawsze 
Źródłem niewyczerpanych darów, 
abyście całym swym życiem świadczyli 
o swej przynależności do Boga. 
Maryja, Matka Chrystusa, Matka Kapłanów 
niech swą macierzyńską miłością 
broni i osłania, a św. Józef nasz patron wyprasza
 dla Was potrzebne łaski.

      

     

     

      

                                   DROGA KRZYŻOWA ULICAMI NASZEJ PARAFII, 23.03.2018 r.

       Rozważanie Męki Pańskiej przynosi naszym duszom wielki pożytek. Pan Jezus wiele razy przypominał o tym św. s. Faustynie, która w Dzienniczku zapisała: „Pragnę, abyś głębiej poznała Moją miłość, jaką pała Moje serce ku duszom, a zrozumiesz to, kiedy będziesz rozważać Moją mękę” (Dz. 186). W innym miejscu czytamy: „Jedna godzina rozważania Mojej bolesnej męki większą zasługę ma, aniżeli cały rok biczowania się aż do krwi; rozważanie Moich bolesnych ran jest dla ciebie z wielkim pożytkiem, a Mnie sprawia wielką radość” (Dz. 369).
     Oczywiście Drogę Krzyżową można odprawiać cały rok, jednak Wielki Post jest okresem, kiedy częściej rozważamy Mękę Pana Jezusa. Przez ostatnie tygodnie w każdy piątek spotykaliśmy się na tym nabożeństwie w naszym kościele.
Ostatnia Droga Krzyżowa odbyła się 23 marca po Mszy św. wieczornej.  Na czele procesji ruszyli ministranci i lektorzy z pochodniami, nasi kapłani i parafianie. Wspólnie modliliśmy się i śpiewaliśmy, a nad naszym bezpieczeństwem czuwali nasi strażacy. Przy każdej z czternastu stacji wsłuchiwaliśmy się w tekst rozważań, rozmyślając nad własnym życiem. W końcu wraz z Panem Jezusem cierpiącym dotarliśmy na Golgotę, czyli na miejsce zakończenia naszej procesji. Na koniec przyjęliśmy jeszcze Boże błogosławieństwo i rozeszliśmy się do domów.
    Dziękujemy Panu Bogu za to, że mogliśmy dać o Nim świadectwo w społeczności, w której żyjemy. Bóg zapłać wszystkim Parafianom za liczny udział w nabożeństwie i wspólną modlitwę. Słowa podziękowania kierujemy także w stronę kapłanów, tych, którzy nieśli Krzyż przez całą procesję,  ministrantów, szczególnie tych, którzy dzielnie dźwigali radiofonizację.

 

             I  Kaletańska Nocna Droga Krzyżowa już za nami !

  Do udziału zaproszeni byli parafianie z trzech kaletańskich parafii – a prowadziły nas słowa z Pisma Świętego: „ Aby wszyscy stanowili jedno” J17,21.
16 marca br po Mszy św. o godz. dwudziestej, sprawowanej w kościele pw. św. Franciszka w Miotku prawie 200 uczestników wyruszyło, by w trudzie nocnego marszu rozważać Mękę i Śmierć naszego Pana Jezusa Chrystusa. Pogoda nam nie sprzyjała, od rana padał deszcz ze śniegiem, ale nie zniechęciło to pątników. W kościele w Kaletach gdzie rozważaliśmy IX stację, mogliśmy chwilę odpocząć przy Panu Jezusie wystawionym w Najświętszym Sakramencie. Po godzinie pierwszej w nocy nieco zmęczeni, ale ubogaceni duchowo, dotarliśmy do kościoła w Drutarni, gdzie zakończyliśmy pasyjne rozważania.
Cała droga przebiegała w ciszy i skupieniu - mogliśmy przez to przybliżyć się do Boga, spojrzeć w głąb siebie, przewartościować nasze relacje z bliźnimi przez pryzmat 14 stacji. Dziękujemy Panu Bogu za ten czas łaski, a wszystkim uczestnikom za Wasze świadectwo wiary. Chcieliśmy także podziękować naszym kapłanom – ks. proboszczowi Wojciechowi Ciosmak za przychylność dla tej inicjatywy, ks. proboszczowi Antoniemu Swadźbie, ks. wikariuszowi Damianowi Cisło oraz ks. proboszczowi Krzysztofowi Sędłak za zaangażowanie, udział, posługę w konfesjonale i dobre słowo. Podziękowania również dla kaletańskiej policji za dbanie o nasze bezpieczeństwo. 
Organizatorzy

      

     

    

    

    

Niecodzienna wizyta w parafii

       Naszą parafię w ubiegłym tygodniu odwiedził ks. Infułat Paweł Pyrchała. Opowiadał o podtrzymywaniu tradycji, prześladowaniach i dramatach śląskich księży. Życie wielu księży żyjących na naszych terenach wpisuje się w wielką koncepcję duszpasterstwa na Śląsku, które uwzględniało wielokulturowość polską i niemiecką. W jego przekonaniu błąd w patrzeniu na historię Kościoła na Śląsku polega na tym, że często gubi się przekonanie o ciągłości z tym, co było przedtem. Tymczasem jesteśmy spadkobiercami wielowiekowej i różnorodnej tradycji wiary, która na Śląsku zawsze była żywa, choć tak często zmieniały się tu polityczne i państwowe uwarunkowania. Działalność duszpasterska współczesnych musi się wpisać w kontynuację działalności wielkich i świętych duszpasterzy, których wydała ta ziemia. Jednym z nich był nasz proboszcz ks. Paweł Drozdek. Jego zdaniem należy mu się szacunek, bo jeżeli ktoś nie szanuje przeszłości, jest niegodny przyszłości. Szczycimy się wielkimi świątyniami i podziwiamy stare, zabytkowe kościoły, bo one z jednej strony są świadectwem głębokiej pobożności Ślązaków, a z drugiej pokazują, jak wspaniałych duszpasterzy polskich i niemieckich przez wieki miała i wydała ta ziemia. W dziedzictwie przeszłości otrzymaliśmy nie tylko wspaniałe kościoły, ale także świadectwo życia gorliwych, wręcz bohaterskich księży. O tym nie wolno nam zapominać.

 

    

Zakończyły się rekolekcje wielkopostne

W naszej parafii gościliśmy ks. Wojciecha Janusa. Czcigodny kapłan głosił Słowo Boże rekolekcyjne. W swoich homiliach zachęcał do dobrych wyborów w życiu, opartych na prawie Dekalogu, przykazaniach kościelnych, uczynkach miłosiernych. Nawiązywał do Dzienniczka św. siostry Faustyny, ale także sięgał do przykładów z życia, uczył, jak rozpoznać Jezusa Chrystusa na drogach życia i wspinać się z Nim na szczyty naszej codzienności, otrzymać oczy serca. To był szczególny czas wyciszenia, pokoju i refleksji. Dziękujemy i serdeczne Bóg zapłać.

  I KALETAŃSKA NOCNA DROGA KRZYŻOWA 

     Wspólnota Odnowy w Duchu Św. w Kaletach zaprasza do udziału w I Kaletańskiej Nocnej Drodze Krzyżowej – 16.03.2018 r.
Rozpoczęcie Mszą św. o godz. 20.00 w kościele św. Franciszka w Miotku – przez kościół św. Józefa w Kaletach Jędrysku i zakończenie ok godz. 24.00 – w kościele pw.Matki Boskiej Fatimskiej w Drutarni.Trasa będzie liczyć ok. 14 km. i przebiegać będzie w milczeniu za wyjątkiem rozważań Męki Pańskiej przy 14 stacjach. 
Wszystkie informacje wraz z regulaminem dostępne na stronie Odnowy w Duchu Św., ulotkach oraz na Facebocku. 

 Sakrament Bierzmowania w naszej parafii

      

        We wtorkowy wieczór 20 lutego 2018 r. podczas Mszy św. o godzinie 17.00 młodzież klas III gimnazjum otrzymała z rąk ks. Biskupa Jana Kopca Sakrament Bierzmowania, który jest dopełnieniem i umocnieniem tego, co zostało zapoczątkowane chrztem, czyli nowego życia, "z wody i Ducha". Kościół jako wspólnota potrzebuje koniecznie sakramentu bierzmowania, gdyż dojrzałe spełnienie jego zbawczej misji możliwe jest tylko na drodze osiągnięcia dojrzałości wspólnotowej przez jego członków. Obecna była także młodzież z Miotka oraz Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. W uroczystości brał udział dziekan dekanatu ks. Sławomir Madajewski, ks. kanclerz Bernard Koj, ks. proboszcz z Miotka i Drutarni. Bierzmowanie jest tradycyjnie drugim sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego, w którym ochrzczeni otrzymują pełnię Ducha Świętego, tak jak Apostołowie otrzymali Go w dzień Pięćdziesiątnicy. Bierzmowanie jest więc dopełnieniem łaski chrztu, daje jej wzrost i pogłębienie, ściślej jednoczy z Chrystusem dzięki Jego Duchowi, głębiej zakorzenia w synostwie Bożym, pomnaża dary Ducha Świętego otrzymane we chrzcie, udoskonala więź z Kościołem, udziela specjalnej mocy Ducha Świętego do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem. Bierzmowanie razem ze chrztem tworzy podwójny sakrament. Chrzest prowadzi do bierzmowania i domaga się jego, bierzmowanie z kolei wymaga uprzedniego chrztu i rozwija zapoczątkowane przez niego nowe życie. O związku bierzmowania z chrztem świadczy także wyznanie wiary chrzcielnej składane przez kandydatów oraz to, że świadkami bierzmowania są zwykle rodzice chrzestni bierzmowanych.
Posługa biskupa, który jest gwarantem i sługą jedności swego Kościoła oraz jego powszechności i apostolskości, przy udzielaniu bierzmowania wyraża związek tego sakramentu z pierwszym zstąpieniem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy, kiedy to Apostołowie zostali napełnieni Duchem Świętym, aby przekazywali Go wiernym przez modlitwę i włożenie rąk.
         Na zakończenie młodzież podziękował głównemu celebransowi i kapłanom swoich parafii.

 REMONT  ORGANÓW

   

                                                                                                                                                                                                                                                                   

            W czwartek 18 stycznia 2018 roku rozpoczął się przedostatni etap remontu organów, który obejmuje naprawę systemu powietrznego, a co za tym idzie konieczność wyłączenia instrumentu z użytkowania na około miesiąc. Demontaż starych kanałów ujawnił silne ogniska działania kornika oraz znaczne uszkodzenia oskórowania miecha magazynującego powietrze. Dlatego zaistniała konieczność poszerzenia remontu o całkowitą wymianę kanałów oraz miecha na nowy (pływakowy). W ramach tego etapu wymieniona zostanie również dmuchawa na nową, cichobieżną, która zostanie umieszczona wewnątrz organów tak, by zasysała powietrze o temperaturze pochodzącej z wnętrza kościoła. W ten sposób cały system powietrzny organów wykonany będzie praktycznie na nowo: nowa cichobieżna dmuchawa doprowadzać będzie powietrze krótszą drogą (nowym kanałem) do nowego miecha, z którego również zupełnie nowe kanały doprowadzą powietrze do zamontowanych już nowych wiatrownic i umieszczonych na nich piszczałek, które wydają dźwięki. Przy okazji za miechem zostanie zamontowany wyremontowany aparat tremolo dla II manuału oraz zdemontowany zostanie nieczynny od dłuższego czasu kalikant. Tym sposobem całe wnętrze organów (dmuchawa, miech, kanały, wiatrownice, ławeczki głosowe, niektóre piszczałki) – za wyjątkiem piszczałek,

które w większości zostały wymienione podczas poprzedniego remontu przed dwudziestu laty – będzie praktycznie zupełnie nowe, wykonane według aktualnych prawideł sztuki organmistrzowskiej i gwarantujące sprawność techniczną na długie lata.

    Ostatnim etapem remontu będzie ustawienie wszystkich piszczałek (łącznie z nowym głosem Obój 8’) na wiatrownicach, intonacja i gruntowne strojenie instrumentu. Zakończenie wszystkich prac oraz odbiór remontu przez Komisję Diecezjalną planowany jest

na koniec marca, przed świętami wielkanocnymi, a koncert inauguracyjny, prezentujący możliwości wyremontowanego instrumentu na Niedzielę Miłosierdzia Bożego 8 kwietnia br.

      W związku z koniecznością poszerzenia zakresu prac, koszt remontu wzrósł o 22.000 zł, dlatego ofiarności parafian polecam nadal tę sprawę.

      Słowa szczególnego podziękowania za zaangażowanie i zrozumienie potrzeby kompleksowego remontu instrumentu kieruję do Ks. Proboszcza oraz wszystkich parafian, którzy życzliwością i ofiarą wspierają dzieło przywracaniu kaletańskim organom pełnej sprawności i blasku.

                                / Ks. Adam Kozak, referent diecezji gliwickiej ds. muzyki kościelnej,  

                                                 przewodniczący Diecezjalnej Komisji Odbioru Organów /

  

 KONCERT KOLĘD 

                                                         w    ŚWIĘTO  OBJAWIENIA PAŃSKIEGO

     Każdego, kto w czasie Świąt Bożego Narodzenia lubi słuchać czy śpiewać nie tylko polskie kolędy, ale i znane i uwielbiane na całym świecie, ucieszył  sobotni świąteczny koncert kolęd w wykonaniu naszego kaletańskiego chóru SONATA. Ks. Proboszcz W.Ciosmak wraz z chórzystami zaprosili nas parafian na wieczór pełen  wzruszeń i najcieplejszych, świątecznych emocji, na niezwykły i niepowtarzalny koncert Kolęd Świata. Dobrze jest, kiedy ludzie wędrując po tej samej ziemi i dążąc do jednego celu szukają tego, co ich łączy.  W ten wieczór wszystkich połączył  subtelny, piękny śpiew okraszony świąteczną nutą, Odpowiednia sceneria, doskonale dobrany repertuar i świetne wykonanie zagwarantowały, że było to naprawdę wydarzenie, które na długo pozostanie w pamięci jego uczestników. I tych, którzy występowali, i tych którzy mieli okazję posłuchać Koncertu Kolęd w naszym kościele parafialnym.

 

 Statystyka duszpasterska za rok:  2014 - 2015 - 2016 - 2017

	2014	2015	2016	2017
Sakrament chrztu	39	44	32	49
I Komunia św.	-	45	51	51
Sakrament Bierzmowania	74	79	58	34
Sakrament Małżeństwa	17	16	14	18
Pogrzeby	75	78	61	73
Rozdzielono Komunii św.	118 144	123 540	126 350	127 138
Odwiedziny chorych (kapłani i szafarze)	1 220	1 325	1 129	1 051

   Sakr. Nam. Chorych we wsp. Matki Bożej z Lourdes / 11.02/ 2016r.-157;  2017r.- 174

************************************************************************************************************

      Msze św. odprawione: 60 - w int. parafian; 32 za dusze w czyśćcu cierpiące z ofiar 
                     ze skarbonki (odprawione w naszym kościele i poza nim) !!!

    

  

 

 

  VI PARAFIALNY JARMARK BOŻONARODZENIOWY

 

W niedzielę 10 grudnia br. w naszej wspólnocie parafialnej po raz szósty świętowaliśmy Jarmark Bożonarodzeniowy. Jarmark rozpoczął się o godz.12.00. To dzień szczególny, zwieńczający zaangażowanie organizatora ks. Marka Niewiadomskiego. Wielki namiot, a w nim różnego rodzaju muzyka, ale przede wszystkim przedświąteczna, ciepła atmosfera…Już po Mszy Świętej o godz. 12.00 zawitali pierwsi parafianie. Bożonarodzeniowe krówki ręcznie wykonane z cytatami świętych, ciasta i pierniki, ozdoby i stroiki świąteczne, możliwość spożycia smacznych potraw, to nie wszystko, dodatkowo czekał na uczestników jarmarku wyjątkowy kubek z wizerunkiem naszej parafii i kalendarz parafialny na rok 2018.W klimat Bożego Narodzenia wprowadziła nas także muzyka w wykonaniu Grupy Wokalnej MI, dzieci ze szkoły podstawowej,grupy tanecznej tańca nowoczesnego przy MDK w Kaletach, zespołu COMLEX, Miejskiej Orkiestry Dętej wraz z marżonetkami INEZ, Leszka Pnioka, zespołu BLUE PARTY, chóru SONATA. Imprezę prowadził Piotr Szefer. Było i coś dla dzieci, które świetnie się bawiły z animatorami. Dużo emocji wzbudziła licytacja dwóch specjalnych filiżanek – szczodrzy darczyńcy będą cieszyć się niepowtarzalnym darem serca. Dużo ludzi doceniło trud włożony w organizację.  Jarmark Bożonarodzeniowy stał się ucztą dla każdego, kto na niego przybył. Z zewnątrz duży namiot wyglądał całkiem normalnie, jednak po przekroczeniu progu był niezwykły klimat radosnej atmosfery, którą parafianie tworzyli wspólnie. W wielu domach zamieszka mała cząstka naszej wspólnoty. Na ścianach zawisną kalendarze ze zdjęciem naszego kościoła i MB Fatimskiej. A długie zimowe wieczory wielu z parafian spędzi trzymając w dłoniach kubek z wizerunkiem kościoła, na którym zamieszczone są 3 magiczne słowa: dziękuję, proszę, przepraszam! Dzięki obecności na Jarmarku wszyscy razem weszli w prawdziwy klimat Bożego Narodzenia.  
     Dziękujemy ks. M.Niewiadomskiemu, współorganizatorom za trud, pracę i przygotowania, dziękujemy za rozłożenie sceny, namiotu i wszelką pomoc, także za przekazane ciasta. Serdeczne podziękowanie sponsorom, władzom miasta i młodzieży za pomoc w sprzedaży. Dziękujemy wszystkim za udział, zakupy, ale nade wszystko za obecność i  świąteczny klimat, także za to, że razem chcieli czynić dobro i z niego korzystać. Matka Teresa z Kalkuty mówiła: Zawsze ilekroć pozwolisz, by Bóg pokochał innych przez Ciebie-ZAWSZE WTEDY JEST BOŻE NARODZENIE.

  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

  

                                                                                                                                                             

                                                                                                                                                               

                                                                                                                                                        

                   

  

        

             

     

          

      

            

    

    

         

    

 

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP – patronalne święto Marianek

 

       W uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP  Dzieci Maryi miały swoje święto. W ich intencji była sprawowana Eucharystia, w czasie której otrzymały cudowny medalik. Dziewczęta pod kierunkiem ks. Damiana Cisło  przygotowały liturgię Słowa oraz oprawę Mszy św. Podczas homilii usłyszały, że są wybrane do posługi Maryi. Zaraz po kazaniu ks. Damian poświęcił Cudowne Medaliki Niepokalanej i wraz z animatorką przyjął do grona Dzieci Maryi osiem nowych dziewczynek. Pozostałe dziewczęta także odnowiły swoje przyrzeczenia życia na wzór Matki Bożej. Był to dla nich bardzo ważny i jednocześnie wzruszający obrzęd.Z pewnością dla każdej Marianki był to wyjątkowy i ważny dzień, a swoją chęcią przynależności do grona Dzieci Maryi dają piękne świadectwo wiary.

 

 

Godzina łaski 8 grudnia

  Jest taka jedna godzina w roku, gdy Niebo pochyla się tak nisko nad ziemią, że Bóg jest na wyciągnięcie ręki. I Jego odwieczne skarby miłości. Jest taka jedna godzina w roku, gdy wszystko jest możliwe. Obietnica z nią związana jest naprawdę wielka! Oto Matka Najświętsza ogłasza, że przez sześćdziesiąt minut w roku Niebo staje nad nami otworem, że każdy, kto w tym czasie zamknie trzymany nad głową parasol niewiary, otrzyma od Boga to, co mu najbardziej potrzebne. Matka Boża, objawiając się w Święto Niepokalanego Poczęcia, 8 grudnia 1947 r., pielęgniarce Pierinie Gilli w Montichiari we Włoszech powiedziała:

”Życzę sobie, aby każdego roku w dniu 8 grudnia, w południe obchodzono Godzinę Łaski dla całego świata. Dzięki modlitwie w tej godzinie ześlę wiele łask dla duszy i ciała. Będą masowe nawrócenia. Dusze zatwardziałe i zimne jak marmur poruszone będą łaską Bożą i znów staną się wierne i miłujące Boga. Pan, mój Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za bliźnich. Jest moim życzeniem, aby ta Godzina była rozpowszechniona. Wkrótce ludzie poznają wielkość tej Godziny łaski. Jeśli ktoś nie może w tym czasie przyjść do kościoła, niech modli się w domu".

JAK ODPRAWIĆ GODZINĘ ŁASKI?
To szczególna godzina i dobrze będzie, jeśli zdołasz wykorzystać ją całą. Im więcej czasu spędzisz z Maryją, tym więcej łask spłynie na ciebie i tych, których nosisz w sercu. Dlatego postaraj się oddać Niepokalanej całą świętą godzinę. Jeżeli to niemożliwe, przybliż się do Jej Niepokalanego Serca na tyle czasu, na ile cię stać. Każda chwila, którą spędzisz przytulony do obietnicy Matki Bożej, okaże się bezcenna!

Zacznij od przypomnienia sobie obietnic Matki Najświętszej
"W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego". Skup się na modlitwie i zapytaj siebie: "Co obiecuje mi Matka Najświętsza?".
Ona zapewnia, że Godzina Łaski "zaowocuje wieloma nawróceniami".
Proś o łaskę nawrócenia dla tych, którzy jej najbardziej potrzebują Proś o tę łaskę dla siebie i najbliższych "Przez to nabożeństwo uzyskacie wiele łask duchowych i cielesnych". Nie bój się prosić o łaski - nawet największe!

Proś o łaskę nawrócenia dla grzeszników.
"Każdy, kto będzie modlić się w tej intencji i wylewał łzy pokuty, odnajdzie pewną drabinę niebieską, przez me macierzyńskie Serce będzie też miał zapewnioną opiekę i łaskę".
A teraz podziękuj za tę łaskę, którą ci dziś Matka Najświętsza gwarantuje!
W tym momencie możesz zacząć rozmawiać z Maryją modlitwami, które są najbliższe twemu sercu. Odmów Różaniec, przeplatając go aktami miłości i żalu za grzechy .Wyznaj swą wiarę w Boga (Wierzę w Boga, oddaj się Maryi pod opiekę
To słowa szczególnie miłe Maryi. One otworzą dla ciebie Jej Serce, ciebie zaś niech otworzą na Jej dary.

Godzina Łaski....... Nie przegap tych sześćdziesięciu minut
nasyconych bliskością Nieba.

Za zezwoleniem władzy duchownej.
Imprimatur ks. biskup dr. Rudolf Graber

Wieści ministranckiej treści

     UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA to wyjątkowy dzień dla naszych ministrantów. Na zakończenie roku liturgicznego przypada szczególne święto – szczególne dla wszystkich posługujących przy ołtarzu, a więc facetów w bieli, czyli ministrantów. Tradycją jest, że w dniu tego święta ministranci spotykają się – najpierw przy ołtarzu, aby wspólnie się modlić, później zaś w salce, by spędzić razem czas na rozmowach i na małym poczęstunku. Nie inaczej było i tym razem. Sprawowana w niedzielę Eucharystia  w intencji  Służby Liturgicznej Ołtarza, organistów, chóru i orkiestry w szczególny sposób koncentrowała się na ministrantach i ich służbie. Do kościoła weszli uroczyście w procesji w asyście pocztów sztandarowych oraz szafarzy, ks.Wojciecha Ciosmaka i ks.Marka Niewiadomskiego. W czasie homilii ksiądz Niewiadomski, który jest opiekunem grupy chłopców, przypomniał, co oznacza bycie ministrantem i dawanie świadectwa swoim życiem i postępowaniem. Podczas sprawowanej Eucharystii, podczas której można było posłuchać pieśni w wykonaniu naszego chóru SONATA, kolejne grupy chłopców wstąpiły na wyższe stopnie posługi przy Ołtarzu. Po kilkumiesięcznym przygotowaniu kandydatami na ministranta zostało czterech chłopców. Po złożeniu przyrzeczeń włożyli tradycyjne elementy stroju ministranta. Przez ostatni rok jako kandydaci uczyło się do służby liturgicznej pięciu chłopców, dzisiaj złożyli swoje przyrzeczenie i otrzymali znaki pełnej godności ministranta. Dla kolejnych dwóch lektorów był to szczególny dzień – zostali nagrodzeni krzyżami zasługi. 

 Na zakończenie uroczystej Mszy św. Ks. Proboszcz podziękował  naszym ministrantom za ich ofiarną służbę przy ołtarzu i życzył, by Jezus Chrystus Król Wszechświata wspierał ich swoim błogosławieństwem i obdarzał potrzebnymi łaskami. Podziękował także ks. Markowi za opiekę nad ministarntami i  rodzicom tych chłopców za ich troskę o katolickie wychowanie i dawanie świadectwa przynależności do parafii. Złożył także życzenia i skierował słowa podziękowania dla chórzystów, organistów oraz orkiestry, którzy dbają o oprawę muzyczną sprawowanych liturgii. 22 listopada Kościół Katolicki wspominał św. Cecylię, męczennicę. Jest ona patronką śpiewu kościelnego. Wspomnienie tej świętej było doskonałą okazją, aby podziękować Bogu za dar osób, które obdarzył talentami: pięknym głosem czy umiejętnością gry na organach czy innych instrumentach w orkiestrze. Dziękujemy Panu, że takie osoby tworzą chór „SONATA”, także grają na naszych organach i w naszej orkiestrze .Dziękujemy im wszystkim za ich trud związany z licznymi próbami i występami. Poświęcają swój bezcenny czas, aby upiększyć nasze liturgie i ułatwić modlitwę.

      

  

KOMUNIKAT

        W sobotę 18 listopada o godz. 12.00 Nuncjatura Apostolska w Warszawie ogłosiła decyzję Papieża Franciszka o nominacji biskupiej ks. Andrzeja Iwaneckiego. W czasie II posiedzenia sesji plenarnej I Synodu Diecezji Gliwickiej, biskup gliwicki Jan kopiec podał do wiadomości komunikat Nuncjatury Apostolskiej o nominacji ks. prałata Andrzeja Iwaneckiego na biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej.Biskup nominat, który do tej pory był proboszczem parafii św. Franciszka z Asyżu w Zabrzu, przyjmie sakrę biskupią 7 stycznia 2018 roku w katedrze gliwickiej.

O nominacji biskupa pomocniczego ks. Andrzeja Iwaneckiego napisał do diecezjan biskup gliwicki Jan Kopiec.

Drodzy Współbracia w kapłańskiej służbie,

Umiłowani Diecezjanie!

Dzielę się radosną wieścią, że Ojciec Święty Franciszek posyła do posługi w naszej diecezji nowego biskupa pomocniczego w osobie ks. Andrzeja Iwaneckiego, dotychczasowego proboszcza parafii pw. św. Franciszka w Zabrzu-Zaborzu. Tym samym wzbogaca się apostolski wymiar aktywnej pracy Kościoła diecezjalnego w dziele zbliżania się Kościoła z orędziem Chrystusowym do wszystkich naszych mieszkańców. Ze szczególną wdzięcznością wszyscy przyjmujemy ten znak troski Następcy św. Piotra, by pomnażała się niestrudzona i otwarta głębia Chrystusowej tęsknoty, by wszyscy ludzie poznali miłosiernego Boga i stali się uczestnikami Jego życia Bożego. Biskup-nominat mgr Andrzej Iwanecki jest kapłanem znanym naszej wspólnocie diecezjalnej. Urodził się 3 listopada 1960 r. w Siemianowicach Śląskich w głęboko wierzącej rodzinie, z której wyniósł umiłowanie służby Bogu w Kościele Świętym. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w rodzinnym mieście wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, przygotowując się do kapłaństwa w diecezji katowickiej. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Damiana Zimonia dnia 27 marca 1986 r. w katedrze w Katowicach i podjął pracę w charakterze wikariusza w Orzeszu (1986–1989), następnie w Bielsku-Białej, parafia Trójcy Świętej (1989-1990) oraz w Tarnowskich Górach-Strzybnicy (1990–1995). Na tym stanowisku zastała go ważna decyzja Ojca Świętego Jana Pawła II o utworzeniu nowej diecezji gliwickiej, do której został inkardynowany. W 1995 r. skierowany został w tym samym charakterze do parafii św. Franciszka w Zabrzu-Zaborzu, a po trzech latach – po przejściu dotychczasowego proboszcza ks. G. Króla na emeryturę – ustanowiony został proboszczem tej parafii, której przewodzi do dziś. Zaangażował się w ożywienie życia parafialnego, zorganizował „Caritas” parafialną, z wrażliwością towarzyszył różnorodnym ruchom katolickim we włączaniu ich w życie Kościoła diecezjalnego. Doceniony został przez współbraci, którzy wybrali go na wicedziekana dekanatu zabrzańskiego oraz na członka Rady Kapłańskiej, a biskup Jan Wieczorek włączył do grona Konsultorów Diecezjalnych oraz przedstawił go w 2008 r. do odznaczenia papieskim tytułem Kapelana Jego Świątobliwości. Nie ukrywam, że wraz z wyniesieniem ks. Andrzeja do godności biskupa pomocniczego wiążę wielkie nadzieje na wypełnienie przez Jego posługę wielu zadań w duchu odnowienia naszej formacji pastoralnej, wyznaczanej obecnie przez dyskusje synodalne według miary naszego uczestnictwa w rytmie prac Kościoła Powszechnego.

Podniosła uroczystość święceń nowego Biskupa z udziałem Nuncjusza Apostolskiego Arcybiskupa Salvatore Pennacchio będzie miała miejsce w katedrze gliwickiej w niedzielę, dnia 7 stycznia 2018 r. o godzinie 12.30 – na którą już dzisiaj jak najserdeczniej zapraszam. Szczegóły porządkowe zostaną podane w późniejszym czasie.

Polecając Osobę Biskupa-Nominata Andrzeja Iwaneckiego serdecznym modlitwom całej wspólnoty diecezjalnej, wszystkim z serca błogosławię.

Gliwice, 18 listopada 2017 r.

wasz biskup

+ Jan Kopiec

Msza św. za Ojczyznę 
w 99. rocznicę odzyskania niepodległości

 

          Tradycyjnie,  jak co roku, w Święto Odzyskania Niepodległości (sobota) 11 listopada o godz. 10.00, w  naszym kościele  odprawiona została Msza św. w intencji Ojczyzny. W obecności władz miasta, pocztów sztandarowych, kaletańskiej  orkiestry  i  zgromadzonych parafian Eucharystii przewodniczył  i homilię wygłosił  ks.Wojciech Ciosmak, proboszcz  parafii. Mówił o utożsamianiu  się z duchem narodu, jakim jest Polska. Nasze działania, te materialne - przez wywieszanie flag oraz te duchowe - przez modlitwę to obowiązek podyktowany sumieniem narodowym. Odwołał się do historii i obowiązku przekazywania  jej dzieciom i młodzieży. Polecał w modlitwie zmarłych poległych żołnierzy, którzy walczyli za wolność nas wszystkich. Modlił się za obecnych rządzących i za przyszłość Polski, jako narodu i Polaków, jako chrześcijan wiernych Bogu.

 

Caritas Diecezji Gliwickiej świętowała 
 25-lecie działalności

    Uroczystość odbyła się w Centrum Edukacyjnym im. Jana Pawła II w Gliwicach. Obecni byli bp Jan Kopiec, bp Jan Wieczorek, który jako pierwszy ordynariusz diecezji powołał Caritas oraz bp Gerard Kusz. Zaproszeni zostali przedstawiciele władz samorządowych i różnych instytucji, proboszczowie, sponsorzy i ofiarodawcy oraz pracownicy i wolontariusze Caritas.

Caritas Diecezji Gliwickiej została powołana 10 lipca 1992 roku. Przejęła zadania realizowane wcześniej na tym terenie przez Caritas dwóch diecezji – opolskiej i katowickiej, z których wydzielono nowo powstałą diecezję.

- Gromadzimy się tutaj dzisiaj w duchu wdzięczności - powiedział ks. Rudolf Badura, dyrektor Caritas Diecezji Gliwickiej. - Niemożliwe byłoby nasze działanie, gdyby nie cała społeczność wrażliwych i odpowiedzialnych ludzi w całej naszej diecezji. Chcemy powiedzieć wam: „dziękuję”.

- Pomagamy słabszym, potrzebującym, wkładamy w to wiele wysiłku i serca, i pragniemy, aby zaowocował on w naszych podopiecznych nadzieją. Nadzieją, że nie są sami, że Kościół, że Caritas jest z nimi - powiedział ks. Badura.

Biskup Jan Kopiec w swoim wystąpieniu wskazał na rzecz podstawową, jaką jest zdefiniowanie ubóstwa. - To trudne do jednoznacznego uchwycenia. Pierwsze, co nazywamy ubóstwem, to jest niedostatek podstawowych środków do życia, gdy nie ma co jeść i w co się przyodziać. Ale czy to już wyczerpuje definicję ubóstwa? Takiemu człowiekowi najłatwiej dać jałmużnę, sięgając do kieszeni, najczęściej po to, na czym mi zbywa - zauważył.

Podczas spotkania uczestnicy Warsztatów Terapii Zajęciowej z Zabrza wystąpili w przedstawieniu „Bajka o drzewie”. Zaprezentowany został przygotowany z okazji 25-lecia film przedstawiający działalność Caritas. Naszą parafię reprezentowali:ks. Proboszcz W.Ciosmak i p. Blandyna Kubiak.

/B.Kubiak/

    

     

     

Z różańcem w ręku

,,Różaniec – to skarb, który trzeba odkryć" wołał Jan Paweł II. Aby wołanie papieża nie poszło w zapomnienie, w naszej parafii dzieci przy pomocy rodziców wykonały różańce. Celem podjętej  przez ks. M.Niewiadomskiego inicjatywy  było zainteresowanie dzieci modlitwą różańcową, przypomnienie jak piękną modlitwą jest modlitwa różańcowa i jednocześnie zachęcenie dzieci do częstego jej odmawiania.

 Zadanie polegało na przygotowaniu przez dzieci różańców z dowolnego materiału. Przy ich tworzeniu autorzy wykazali się ogromną pomysłowością, wykorzystali najróżniejsze materiały. Były różańce z dzikiej kasztanów, fasoli, liści, bułek, makaronu, najprzeróżniejszych koralików i itp. Każdy różaniec był pięknie wykonany,  każde dziecko  starało się, by jego różaniec był darem serca dla Maryi.

31 października br. odbyło się  podsumowanie  akcji, ks. Niewiadomski podziękował dzieciom i ich rodzicom za zaangażowanie, wylosował i wręczył Remigiuszowi Bali nagrodę główną -  RÓŻANIEC PAPIESKI oraz  3  nagrody niespodzianki, nagrody trafiły m.in. do Radosława Tymocia, ucznia klasy IV .

 

 

Bal Wszystkich Świętych połączony z obchodami św. Marcina

       W poniedziałkowe popołudnie, 30 października br., do naszej świątyni na Mszę św. przybyło wielu świętych i błogosławionych. W ławkach zaś usiadły dziesiątki „świętych”… to były dzieci przebrane za swych ulubionych świętych. To był początek Balu Wszystkich Świętych. Dało się zauważyć, iż najwięcej było świętych zakonnic i zakonników, co może oznaczać, iż w przyszłości zaowocuje to powołaniami. Nie zabrakło też aniołów i aniołków. Mszę św. sprawował ks. Marek Niewiadomski. Po Eucharystii uczniowie szkoły podstawowej przedstawili krótką inscenizację o św. Marcinie, a następnie uformował się „pochód świętych”, który prowadzony przez św. Marcina na koniu przeszedł ulicami naszego miasta pod czujną opieką naszych strażaków i policji. Wzbudzał  zainteresowanie przechodniów na ulicy i kierowców z przejeżdżających samochodów, podążał żwawo w rytm muzycznych akordów naszej kaletańskiej orkiestry.  W budynku szkoły każdy uczestnik mógł poczęstować się świętomarcińskimi rogalami, by dalej udać do sali gimnastycznej. Po chwili niecierpliwego oczekiwania rozpoczął się spektakl teatralny „Książę i żebrak”. Scenografia zachwycała małych widzów. Dzieci w skupieniu przeżywały losy bohaterów. Przedstawienie wprowadziło młodych widzów w czasy XIX- wiecznej Anglii, epokę rządów Tudorów. Wyszukane stroje, doskonała gra aktorów i raptowne zwroty akcji sprawiły, że widowisko bardzo się podobało. Następnie „święci”: dzieci małe, większe, całkiem duże w strojach tańczyli w rytm muzyki oczekując szczególnego losowania. Skoro „wszyscy święci balują w niebie”, nasi uczniowie również mogli. Ideą była "promocja świętości". W tym czasie rodzice dzielili się przy kawie i ciastku wrażeniami, przyjacielskich rozmów nie brakowało. Z pewnością to był czas pożytecznie spędzony tak przez dzieci, jak i przez dorosłych. Pomocą w organizacji balu służyli nauczyciele i rodzice.

   Nagrodą główną był rower i rodzinny wyjazd do Energylandii. Szczęśliwcem, do którego trafił rower, był uczeń klasy III, natomiast do parku rozrywki pojedzie razem z siostrą i rodzicami uczeń klasy VII. Wśród pozostałych uczestników Balu Wszystkich Świętych rozlosowano 120 nagród: gier planszowych i edukacyjnych, książek, obrazów z wizerunkiem Matki Bożej Fatimskiej, sprzętu rowerowego. Dziękujemy wszystkim zaangażowanym w organizację: ks.M.Niewiadomskiemu, p.Zuzannie Jelonek, sponsorom nagród i spektaklu, Państwu Bonk za udostępnienie konia do posługi św.Marcina, zaangażowanym nauczycielom i rodzicom za przekazanie ciast i ich świadectwo promowania wartości. Dzięki wspólnej inicjatywie udało się zgromadzić na rzecz dzieci 630,32 zł, za pieniądze te zostanie zorganizowany bal karnawałowy dla dzieci klas I-III w styczniu 2018 oraz zostaną zakupione 2 kolejne stojaki na rowery dla uczniów klas IV-VII. Serdecznie dziękujemy także orkiestrze,  to dzięki ich zaangażowaniu dzieci miały oprawę muzyczną, słowa podziękowania kierujemy także do strażaków i policjantów, to oni pomagali organizatorom w zapewnieniu dzieciom bezpieczeństwa podczas przemarszu.  

  

    

   ŚLADAMI WIARY

 

       W piątkowe popołudnie 27 października 2017 r. odbyło się spotkanie wiernych pielgrzymujących do Fatimy. Spotkanie miało na celu podsumowanie pielgrzymki, podzielenie się wrażeniami, była też okazja, aby wyrazić wdzięczność i  podziękować naszemu kapłanowi ks. Proboszczowi Wojciechowi Ciosmakowi za przewodzenie naszej pielgrzymce, za wszystkie modlitwy w autokarze i poza nim, za rozważania różańcowe, za dar organizacji i przewodzenia wspólnocie, za spełnianie wszelkich naszych próśb, za ciepło, uśmiech i życzliwość, za to, że jak prawdziwy pasterz nie pozwolił się zgubić żadnej ze swoich owiec. Pod jego skrzydłami czuliśmy się bezpieczni. Dziękujemy także naszej Pani Przewodnik za przekazywanie nam tak wielu cennych informacji. Sam wyjazd do Fatimy był dla nas niesamowitą łaską. Możliwość modlitwy u stóp Matki Boskiej Fatimskiej, przed Jej obliczem ubogaciła nas wewnętrznie. Cieszymy się z tego niezmiernie i naszą radością oraz wspomnieniami dzielimy się z wami, członkami naszego Kościoła parafialnego.

      Fatima to maleńka miejscowość słynna z tego, że to tam w 1917 roku trojgu pastuszków o imionach Francisco, Jacinta Marto oraz Lucia dos Santos, objawiła się Matka Boska. Z uwagi na 100-lecie tych objawień tegoroczna pielgrzymka do Fatimy miała szczególny charakter.
      Z naszej parafii wyruszyliśmy wczesnym rankiem 7 września 2017 r. po wspólnej modlitwie podczas Mszy św.  sprawowanej przez ks.Proboszcza W.Ciosmaka, który był naszym opiekunem duchowym i towarzyszył nam podczas naszego pielgrzymowania  wspaniałymi miejscami kultu Maryjnego, do których corocznie docierają miliony ludzi z całego świata. Dla nas wszystkich pielgrzymka była sposobem przeżywania i pogłębiania naszej wiary. Była przestrzenią, w której doświadczaliśmy spotkania z Bogiem. Wielu z nas wyruszyło na pielgrzymi szlak z konkretną intencją. Dziękowaliśmy Bogu, prosiliśmy o łaski, a wszystko przez ręce Maryi, naszej Matki. Pielgrzymka dała nam kolejny raz doświadczenie wspólnoty, byliśmy RAZEM. Razem pielgrzymowaliśmy, modliliśmy się, przeżywaliśmy radość, dzieliliśmy trudy. To było bardzo konkretne doświadczenie daru z siebie.  Pielgrzymka nasza była też świadectwem wiary.  Wszystko na pielgrzymce było okazją do dawania świadectwa. Modlitwa, podejmowanie posług pielgrzymkowych, wzajemna pomoc, rozmowy. Pielgrzymowanie było dla nas szkołą życia. A ponieważ każdy człowiek odczuwa naturalną potrzebę dzielenia się tym, co dla niego ważne i istotne, dlatego czynimy to i my pielgrzymi. Dzielimy się tym, co stanowi ogromną wartość w naszym życiu i co dało nam prawdziwą radość.
     Pielgrzymowanie rozpoczęliśmy od Mediolanu, gdzie zobaczyliśmy Zamek Sforzów,gotycką katedrę Narodzin św.Marii, bazylikę św. Wawrzyńca,  renesansowy kościół S. Maria delle Grazie, kościół, gdzie w kryształowej trumnie spoczywa ciało św. Ambrożego - wielkiego biskupa tego miasta. Zachwycaliśmy się także największą atrakcją Mediolanu, katedrą - arcydziełem architektury gotyckiej we Włoszech i trzecim, co do wielkości, kościołem na świecie. Zwiedzanie Mediolanu nie byłoby pełne bez zobaczenia budynku La Scali – słynnej opery.
    Następnym etapem naszej pielgrzymki było La Salette w Alpach (1950 m n.p.m.)- najwyżej położonego sanktuarium w Europie. Wjazd  do tego miejsca to niezapomniane wrażenie. Wszystkim towarzyszyła adrenalina, a zarazem zachwyt nad urokiem tego miejsca. Jest to miejsce szczególne. 19 września 1846 roku  objawiła się tam Matka Boża dwojgu pastuszkom Melanii Calvat-Mathieu i Maksyminowi Giruad. Przekazała im przesłanie nawracania się i pogłębiania wiary.  W dniu tym modliliśmy się wśród alpejskich szczytów podczas uczestnictwa w naszej pielgrzymkowej Mszy św. w bazylice, a następnego dnia we Mszy św narodowej w różnych językach. Wieczorem wzięliśmy udział w procesji światła.
    Dalsze pielgrzymowanie odbywaliśmy do Lourdes. Malowniczo położone Lourdes nad rzeką Gave, otulone pasmem Pirenejów, przywitało nas nie najlepszą aurą. Jednak nasza obecność w sanktuarium, Msza św., wieczorna modlitwa różańcowa, kąpiel w cudownym źródełku, modlitwa w Grocie Objawień pozwalały znieść wszystkie niedogodności pogodowe. Każdy na swój sposób przeżywał spotkanie z Panienką z Lourdes. Niektórzy z nas po raz pierwszy ujrzeli sanktuarium i Grotę Massabielską z figurką Matki Bożej. Piękne oświetlenie podkreślało klimat cudowności i niezwykłości miejsca, w którym 11 lutego 1858 r. Najświętsza Panienka objawiła się po raz pierwszy skromnej, 14-letniej dziewczynce - Bernadetcie Soubirous. Maryja Panna objawiła się w Lourdes 18 razy. Ostatnie objawienie miało miejsce 16 lipca 1858 r., w święto Matki Bożej z Góry Karmel. Grota Massabielska ukryta jest w skale o wysokości ok. 27 m.,w znacznej części pokrytej bluszczem. Znajduje się w niej figura Matki Bożej wykonana z białego marmuru. Na piedestale wyryto słowa, które usłyszała Bernadetta 25 marca 1858 r. podczas szesnastego objawienia: "Ja jestem Niepokalane Poczęcie". Swoimi rękoma dotknęliśmy wygładzonych od dotknięć milionów rąk pielgrzymów skały. 
    W kolejnym dniu naszego pobytu w Lourdes w kaplicy Joanny Darck uczestniczyliśmy w rannej Mszy św. Następnie pielgrzymowaliśmy do Hiszpanii do miejscowości Azpetia, gdzie nawiedziliśmy  Sanktuarium św. Ignacego Loyoli, byliśmy w  domu, w którym urodził się. Dalej na naszej trasie było Burgos i tam katedra Santa Maria należąca do najwybitniejszych pomników architektury gotyckiej na świecie. Dalej już w Portugalii byliśmy w Coimbry, gdzie zachwycaliśmy się pięknym gotyckim stylem miasta, widzieliśmy karmelitański klasztor św. Teresy, w którym  mieszkała s.  Łucja. Otrzymaliśmy dar uczestnictwa we Mszy św. w katedrze Matki Bożej. W szóstym dniu pielgrzymowania dotarliśmy do Fatimy. Po drodze zwiedziliśmy jeszcze inne piękne miejsca, podziwiając piękno fauny i flory. Wieczorem uczestniczyliśmy w nabożeństwie fatimskim na placu przy Sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej. To było niesamowite przeżycie, widzieć różne narody, modlące się w różnych językach, zjednoczonych w jednym miejscu przy jednej osobie - Maryi. Różaniec był odmawiany w różnych językach. Będąc w Fatimie nawiedziliśmy miejsca objawień Matki Bożej oraz Anioła. Zwiedzaliśmy rodzinną miejscowość trojga pastuszków: Łucji, Hiacynty i Franciszka - ich oryginalnie zachowane domy oraz kościół parafialny. Nawiedziliśmy sanktuarium, gdzie znajdują się groby błogosławionych wizjonerów. Podczas naszego pobytu w Fatimie  udaliśmy się na należące do rodziny Pastuszków dawne pole Cova da Iria, które obecnie stanowi główny plac modlitewny sanktuarium i miejsce, gdzie odprawiane są najważniejsze uroczystości. Wraz z naszą panią przewodnik zwiedzaliśmy wszystkie usytuowane na tym placu obiekty sakralne, związane z kultem MB Fatimskiej; na koniec zatrzymaliśmy się pod pomnikiem Naszego Papieża –św. Jana Pawła II . Naszego pielgrzymowania do Fatimy nie ograniczyliśmy tylko do Cova da Iria, choć niewątpliwie jest to główne miejsce trwającej tam modlitwy, wyruszyliśmy pieszo na Drogę Krzyżową, modląc się i rozważając wydarzenia z życia Pana Jezusa. Droga ta położona jest w pięknym oliwnym gaju. Wokół niej również są miejsca objawień– miejsce spotkania Łucji z Matką Bożą oraz miejsce ukazania Anioła Pokoju. Nasza Droga Krzyżowa była jednym z najpiękniejszych przeżyć duchowych tej pielgrzymki.
    Z Fatimy pielgrzymowaliśmy do Nazare, pięknego kurortu położonego na wybrzeżu Atlantyku, gdzie nawiedziliśmy kościół pw. Matki Bożej Nazaretańskiej oraz kaplicę matki Bożej Karmiącej. Każdemu z nas po tak intensywnych doznaniach należała się chwila relaksu – zajechaliśmy na krótki odpoczynek na szerokim złocistym piasku nad brzegiem wody, by pełni sił wyruszyć dalej do Bragi, gdzie zachwyciła nas katedra, zwiedziliśmy Pałac Biskupów, Starówkę. Dalej zwiedzaliśmy Sanktuarium Dobrego Jezusa usytuowane na wzgórzu, do którego prowadziły monumentalne schody będące pięknym kompleksem architektonicznym z początku XVIII w.
     W dziewiątym dniu pielgrzymowania byliśmy w  Santiago de Compostela. Z autokaru udaliśmy się na jeden z najpiękniejszych placów  otoczony starymi budynkami - plac przed Katedrą św. Jakuba, przy którym znajduje się Pałac Biskupi, pałace z XVII i XVIII w. oraz  uniwersytet. Gdy weszliśmy przez romańskie wejście zdobione figurami Chrystusa, Apostołów i Proroków do kościoła, przy głównym ołtarzu zachwyciła nas figura św. Jakuba. Modliliśmy pomodlić się przy grobie świętego w krypcie za ołtarzem. Następnie uczestniczyliśmy w narodowej Mszy św. koncelebrowanej przez wielu kapłanów i w różnych językach. Po Mszy św. była celebracja 54 kg kadzidła uruchamianego przez 4 mężczyzn w akompaniamencie organów.
     Na naszej drodze pielgrzymowania kolejnym miejscem było Oviedo- stolica Asturii. Tam nawiedziliśmy katedrę San Salvador, tam w skarbcu przechowywana jest najcenniejsza relikwia – chusta z Oviedo, którą według tradycji otarto twarz Jezusa zaraz po Jego śmierci i zdjęciu z krzyża. Najstarszą częścią kościoła jest zachowany fragment świątyni z początku IX w. zaadoptowany na dwupoziomową kryptę. W kościele tym uczestniczymy w pielgrzymkowej Mszy św. Stamtąd wyruszyliśmy w kierunku Tuluzy na nocleg, by następnie udać się do Włoch w okolice Werony. Stamtąd nasz szlak pielgrzymkowy prowadził do Niemiec na Bawarię. Zatrzymaliśmy się w mieście Andechs, tam udaliśmy się do klasztornego kościoła pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej i uczestniczyliśmy we Mszy św. Mogliśmy pomodlić się przy jej relikwiach w skarbcu klasztornym.
    Przedostatnim miejscem naszego pielgrzymiego wędrowania było Altotting, tam byliśmy w Kaplicy Łask z IX w. , by pokłonić się Czarnej Madonnie oraz uczestniczyć we Mszy św., której przewodniczył  kapłan z Gdańska. Po jej zakończeniu udaliśmy się do kościoła pw. św. Konrada,Bazyliki  św. Anny oraz kościoła pw. św. Marii Magdaleny. Ostatnim miejscem pielgrzymki był Markt Marktl – miejsce narodzin Papieża Benedykta XVI. Zobaczyliśmy Jego dom oraz nawiedziliśmy kościół pw. św. Oswalda – miejsce chrztu Papieża.

W tym miejscu chcielibyśmy z całego serca podziękować naszemu kapłanowi: ks. Wojciechowi Ciosmakowi za przewodzenie naszej pielgrzymce, za wszystkie modlitwy w autokarze i poza nim, za rozważania różańcowe, za niesamowity dar organizacji i przewodzenia wspólnocie, za spełnianie wszelkich naszych próśb, za ciepło, uśmiech i życzliwość, za to, że jak prawdziwy pasterz nie pozwolił się zgubić żadnej ze swoich owiec. Pod jego skrzydłami czuliśmy się bezpieczni. Dziękujemy także naszej Pani Przewodnik za przekazywanie nam tak wielu cennych informacji. Sam wyjazd do Fatimy był dla nas niesamowitą łaską. Możliwość modlitwy u stóp Matki Boskiej Fatimskiej, przed Jej obliczem ubogaciła nas wewnętrznie. Cieszymy się z tego niezmiernie i naszą radością oraz wspomnieniami dzielimy się z wami, członkami naszego Kościoła parafialnego
    

/Pielgrzymi/

  

                                                                                                                                      

  

                                                                                                                                                                   URODZINY  KS. PROBOSZCZA

Październik jest miesiącem szczególnym w naszej parafii. Zakończyły się misje św, które w wielu sercach parafian zaowocowały odnowieniem swojej relacji z Bogiem. W tym szczególnym różańcowym miesiącu nasz Ks.Proboszcz Wojciech Ciosmak obchodzi swoje urodziny. W życiu dorosłego człowieka przeżycie urodzin zmusza do wdzięczności i refleksji. O godzinie 18.00 odprawiona została uroczysta Msza św. w intencji Solenizanta, ks.M.Niewiadomski ofiarował intencję za Jego zmarłych Rodziców. Wdzięczni za trud wkładany w posługę dla naszej parafii pragniemy złożyć wyrazy szacunku i kilka słów życzeń:

 Na koniec Mszy świętej poszczególne grupy złożyły życzenia, wieńcząc je donośnym Szczęść Boże.  Ukoronowaniem uroczystości było odśpiewanie "Te Deum". Ks.Proboszcz podziękował za życzenia i życzliwość tym, którzy wspomagają Go w trudach kapłańskiego życia i pomoc w budowaniu wspólnoty parafialnej, wyraził wdzięczność p.Burmistrzowi K.Kandzi za współpracę z parafią.

   

 Parafialne Misje Święte

      W dniach 7- 15 października br. w naszej parafii odbyły się misje święte. Uroczystości misyjne były przeprowadzone przez ojców: Ks. Bogusław Jaworowski MSF i Ks. Janusz Jezusek MSF, w piątek rozpoczął posługę misyjną także ks. Łukasz Skołud MSF - duszpasterz młodzieży. Każdy dzień misji był rozważaniem tematu związanego z wiarą, były też konferencje dla kobiet, mężczyzn, dzieci oraz młodzieży. 
        Podczas Mszy św. rozpoczynającej czas misji proboszcz ks. Wojciech Ciosmak przekazał ojcom stuły na znak tego, że w czasie misji świętych to oni sprawują pieczę nad parafią. Poniedziałek był dniem modlitwy o uzdrowienie duszy i ciała. Misjonarz w czasie kazania mówił o grzechu, jego skutkach dla duszy i ciała oraz o tym, w jaki sposób szatan działa, by namówić nas do złego postępowania. Następny dzień to misyjna uroczystość odnowienia wiary w życie wiecznie. Ojcowie misjonarze omówili nam znaczenie miłosierdzia Bożego i jego działanie w naszym życiu. W środę była odprawiona Msza św. dla ludzi starszych i chorych połączona z sakramentem namaszczenia chorych. Tych, którzy z powodu podeszłego wieku lub ciężkiej choroby nie mogli przybyć do kościoła, ojcowie misjonarze odwiedzili w domach. Była i uroczystość poświęcona małżonkom, była mowa o miłości, wybaczeniu, zrozumieniu i poświęceniu dla drugiego człowieka. W czwartek podczas Mszy św. małżeństwa z naszej parafii odnowiły śluby małżeńskie. Był też dzień poświęcony Eucharystii, ojcowie podkreślali jej znaczenie w życiu chrześcijanina i podejście do uczestnictwa w Mszy św. Po homilii Ksiądz Proboszcz w obecności ludu Bożego przed Najświętszym Sakramentem prosił Boga o przebaczenie grzechów całej społeczności parafialnej. 
      Misje święte były niezwykłym czasem refleksji, zastanowienia się nad swoim postępowaniem, nad tym, dokąd zmierzamy. Odnowiły w nas wiarę, umocniły ducha. Był to przede wszystkim czas pojednania z Bogiem przez sakrament spowiedzi świętej i człowiekiem poprzez uścisk dłoni i uśmiech. Temat rodziny był najszerzej podejmowany był podczas Misji Świętych, by na nowo osadzić nas na fundamencie chrześcijańskiej, katolickiej wiary. Każdy z nas miał możliwość zrewidowania swojej wiary, na nowo odkrywać zamysł Boga względem świata, czyli stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boże jako rodziny – mężczyzny i niewiasty uposażonych w święty dar przekazywania życia. Ojcowie misjonarze mówili o fundamentalnym darze, jaki ludzkość otrzymała od Boga – świętym darze przekazywania życia. Wielu z nas zrozumiało, że rodzice po Bogu to najwięksi nasi dobroczyńcy – człowiek wszystko otrzymuje od Boga poprzez posługę rodziców, gdyż z darem życia związane są od tego daru uzależnione wszystkie pozostałe dary, które możemy przyjąć i rozwijać, bowiem pod sercem matki rozpoczyna się życie, które nigdy już nie będzie miało końca. Mieliśmy możliwość zrewidowania stylu swojej rodziny – księża szczegółowo omawiali rolę ojca, matki, dziecka, dziadków, podkreślali szczególnie wartość relacji rodzinnych, ukazali pozytywne wzorce życia Bożym Prawem. Ojciec Bogusław z wielką troską dotykał tematu błogosławieństwa i przekleństwa w rodzinie, mówił o odpowiedzialności za wypowiadane słowo, konsekwencjach naszych grzechów, grzechów naszych przodków, słyszeliśmy o pojednaniu i przebaczeniu w rodzinie. Przestrzegano nas podczas nauk misyjnych przed zagrożeniami rodziny – materializmem, sektami, okultyzmem, ezoteryką, magią, spirytyzmem, wróżbiarstwem, uzdrowicielstwem okultystycznym. Mieliśmy możliwość zrewidowania pamięci o tych, którzy odeszli i za nich razem z naszymi kapłanami się modlić także na naszym cmentarzu.

      Dziękujemy prowadzącym misje święte za to, że w prostych słowach obrazowo  wyjaśniali nam zasady wiary katolickiej, docierali do różnych grup wiekowych poprzez  przejmujące realizmem przykłady, często oparte na własnym doświadczeniu. Ksiądz Bogusław w swoim nauczaniu skutecznie budził w nas pragnienie podjęcia realnej (tu i teraz) drogi nawrócenia, nie tylko odrzucenia zła, ale także dalszej walki ze złem przy pomocy łaski Bożej. Ojciec Janusz dzieląc się niezłomnością żywej wiary zachęcał do współpracy ze skuteczną dla nas w zbawczym wymiarze łaską Chrystusowego Krzyża. Przepowiadał on słowem mówionym i śpiewanym pobudzając nasz potencjał dobra. Wiara to w jego narracji ewangelizacyjnej ów kwas, który zakwasza, aby człowiek przestał żyć byle jak, a zaczął fermentować po Bożemu. Ujmował sprawy doczesne w perspektywie wiecznej z  konsekwencją chrześcijańskiego sensu życia, który nadaje wiara Kościoła katolickiego. Do codziennego optymizmu i uśmiechu, konsekwentnego wysiłku w pogłębianiu duchowości zachęcał ks. Łukasz.

      Misje były czasem otwarcia przed Bogiem, uspokoiły nasze serca uświadamiając nam, że jesteśmy kochani przez Boga. Jeżeli dobrze się wyspowiadaliśmy i szczerze przyjęliśmy Jezusa w Komunii Świętej, jeżeli powiedzieliśmy sobie: moje życie jest w rękach Pana Boga, i jeżeli ofiarowaliśmy to życie Jezusowi przez serce Maryi, to nie ma nic piękniejszego. Wsłuchiwaliśmy się sercem. To były dla nas Święte Dni, dni łaski, pogłębienia wiary, zawierzenia Panu Bogu.

                 

             

   

                             

  

Czym są MISJE PARAFIALNE ?

     Misje święte są szczególnym rodzajem otwartych rekolekcji. W parafii przeprowadza się je zazwyczaj co dziesięć lat. Misje to wyjątkowy czas szukania i poznawania Boga, odkrywania Jego miłości, otwierania przed Nim swego serca i rozpoznawania Jego woli w swoim życiu. To czas myślenia i refleksji, a niejednokrotnie rozrachunku z własnym sumieniem w obliczu prawdy o miłosierdziu Boga względem człowieka, względem mnie samego. To wreszcie czas naprawiania relacji z ludźmi, z którymi żyjemy, pracujemy, których kochamy i których nie akceptujemy, osób bliższych i dalszych naszemu sercu.

Misje to czas uświadomienia sobie, że jesteśmy kochani przez Boga, że On w swej niezmierzonej miłości posłał swojego Syna, Jezusa Chrystusa, który na Krzyżu oddał swoje życie za każdego z nas, i że Jezus zmartwychwstał, abyśmy na mogli na wieki z Nim przebywać w Jego królestwie.

      Misje to czas odkrywania, że Jezus Chrystus przywrócił nam życie, wolność i godność dzieci Bożych przez swą ofiarę Krzyża, dał umocnienie pochodzące od Ducha Świętego, który udziela nam potrzebnych łask i darów.

       Misje to czas rodzenia się wdzięczności i tęsknoty za dobrym Bogiem, zwłaszcza w obliczu uświadomienia sobie swojej grzeszności i małości. To czas nawrócenia czyli do powrotu do Boga, zarówno tych osób, które uważają się za gorliwych chrześcijan, jak i tych, którzy prowadzą życie z dala od  Boga. Jest to więc czas uznania swoich win i wyznania grzechów, ale przede wszystkim czas powtórzenia za św. Pawłem i przyjęcia za swoje zdania, że Jezus jest Panem. To czas wyboru Boga jako swojego Pana i Zbawiciela, oddania Mu swojego życia, pójścia za Nim.

      Misje to czas modlitwy i sakramentów świętych: zwłaszcza pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Właśnie we wspólnocie Kościoła Pan Bóg daje nam dobre środowisko dla wzrostu wiary. Dlatego możemy razem dziękować Mu za otrzymane dary i doświadczenia, te dobre i te trudne, przepraszać Go za wszelkie przewinienia i wstawiać się za sobą nawzajem, możemy prosić o Jego obecność w naszym życiu, o prowadzenie, o wszelkie potrzebne łaski dla nas samych i dla współbraci.

      Misje to nie tylko czas wzrastania w wierze praktykujących wiernych, to przede wszystkim czas odzyskania wiary dla wątpiących i odrzucających Boga, dla tych,  którzy z powodu różnych doświadczeń stracili sens wiary,którzy wprost nie uważają się już za członków Kościoła, którzy lękają się przyznać do Boga ze względu na środowisko, w którym żyją i pracują, którzy pragną nawrócenia, ale brak im sił, aby zaufać Bożemu  miłosierdziu. To czas dla tych, którzy szukają swojego  miejsca także wśród ludzi i być może pragną wspólnie podjąć wysiłek trwania we wspólnocie. Misje to czas dawania świadectwa. Księża, misjonarze, czasami też osoby świeckie prowadzące nauki, rozważania i modlitwy misyjne to ludzie doświadczeni w wierze, ludzie, którzy doznali miłości Boga często  w skrajnie trudnych sytuacjach życiowych. Pragną oni teraz zaświadczyć o tym, czego Bóg dokonał w ich życiu, jak prowadził  ich do wolności w podejmowaniu decyzji, jak wyzwalał  z różnych uzależnień , jak leczył choroby duszy i ciała. I jak  nadal to wszystko czyni. Opowiedzą o wierze, nadziei  i miłości, płynących z raz podjętej i wciąż ponawianej decyzji ,że Jezus jest Panem ich życia i ich jedynym Zbawicielem.

ODWAGA ŚWIĘTOŚCI

Ty się wahasz? Ty się cofasz?
Ty się odważ świętym być!

     / Cyprian Kamil Norwid/

         Hasłem tegorocznego X Dnia Papieskiego, który obchodzimy 8 października są słowa: „Jan Paweł II - odwaga świętości”. Odwagę świętości ukazują wszyscy, którzy zostali wyniesieni na ołtarze. Są oni dla nas przykładem, że dążenie do świętości jest powołaniem każdego człowieka. Wielu jest świętych wyniesionych na ołtarze, ale są i tacy, których świętości nie dostrzeżono w ich prostym życiu. Święci zbliżają człowieka do Chrystusa. Pozbawiają uczą głębi. Świętym może zostać  każdy, kto tego pragnie i dąży odważnie w swym życiu do doskonałości. Trzeba tylko nieustannie podnosić się z upadków. W każdym miejscu i w każdym momencie nieść trud  codzienności w zgodzie z największymi wartościami. Tak jak wychowankowie Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Kaletach, tak i każdy z nas ma w swoim życiu wiele bitew do wygrania, w których ściera się dobro i zło. Świętość polega na wyborze właściwej drogi,  do tego należy wciąż dążyć i dorastać. Ciągle pragnąć tej świętości, która jest łaską.

       W niedzielę 8 października br. o godz. 10.40 wychowankowie Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Kaletach wraz z katechetką  p. Marią Domańską i  wychowawcą  grupy p. Anną Syposz  zaprosili  do naszego kościoła na program słowno - muzyczny  z okazji Dnia Papieskiego  pt. Odwaga świętości. Młodzi artyści zadedykowali program Janowi Pawłowi II.

          Program skupiał się na  wielkich postaciach, które mogą uczyć nas odwagi:m.in. Papieżu Janie Pawle II, bł. Maksymilianie Kolbe oraz bł. księdzu Jerzym Popiełuszko. Oni nie ulękli się, przeciwstawili się złu, które wydawało się nie do pokonania i dzięki swej postawie, modlitwie, wierze udało się im odmienić oblicze naszej ziemi. Wielkim problemem jest dzisiaj przyznawanie się do tego, że żyje się w zgodzie z wszystkimi wartościami chrześcijańskimi. 

        Młodzi aktorzy odważnie prezentowali świadectwo życia wielkich ludzi, przygotowali stroje zbliżające ich do prezentowanych postaci. Ks. Proboszcz Wojciech Ciosmak podziękował za wzruszającą prezentację i świadectwo przełamywania stereotypów, narzekanie na młodzież nie zawsze ma uzasadnienie, szukają swoich dróg, czasem się potykają, jednak mają otwarte serca gotowe na zmianę. Mają też mądrych pedagogów, którzy pokazują im prostą drogę ku wartościom.

                           

            

 

Konkurs różańcowy

 

,,Różaniec – to skarb, który trzeba odkryć" wołał Jan Paweł II. Aby wołanie papieża nie poszło w zapomnienie, w  naszej parafii  ks.M. Niewiadomski ogłosił II już  konkurs  różańcowy na wykonanie ,,Najpiękniejszego Różańca" pt.: Różaniec w moim życiu i mojej rodziny. Celem konkursu było zainteresowanie dzieci modlitwą różańcową, przypomnienie jak piękną modlitwą jest modlitwa różańcowa i jednocześnie zachęcenie dzieci do częstego jej odmawiania. Konkurs polegał na przygotowaniu  różańców z dowolnego materiału. Do 1 października  można było  przynosić wykonane przez siebie lub przy pomocy rodziców różańce. Konkurs polegał na oryginalności pomysłu, dokładności wykonania, estetyki i treści zawartej w wykonanym dziele. Przy  tworzeniu różańców dzieci wykazały się ogromną pomysłowością,  do wykonania różańca wykorzystały najróżniejsze materiały. Mamy różańce z bułek,  suszonych grzybów , żołędzi, kasztanów, grochu, fasoli,  kostek cukru,  najprzeróżniejszych koralików. Piękne i kolorowe różańce wykonane także zostały także z  nakrętek plastikowych z krzyżem .   Wspaniale prezentowały się różańce z kolorowych koralików, klocków, guzików, kory drzewa. Ciekawy okazał sie również pomysł wykonania różańca ze śrubek metalowych. Widać było pomysłowość wielką, zaangażowanie i niesamowitą pracę. Cieszy także fakt, że niektóre prace wymagały pomocy rodziców. Wszystkim bardzo serdecznie dziękuję za tak liczny udział Konkursie, każda praca jest niesamowita i piękna.

 Wykonane różańce zostały wyeksponowane w naszym kościele.

                    

  

POMNIK ks. PAWŁA DROZDKA JUŻ STOI 

We wrześniu br. na naszym cmentarzu pojawił się pomnik nagrobny ks. Pawła Drozdka, proboszcza naszej parafii. Od śmierci śp. księdza minęło już ponad 70 lat. Po tym czasie wypełniła się jego ostatnia wola. Ks. Paweł Drozdek spoczął na cmentarzu wśród swoich parafian. Przypomnijmy, ks. infułat Paweł Pyrchała wraz z naszym ks. proboszczem Wojciechem Ciosmakiem podjęli się trudu realizacji ostatniej woli ks. Drozdka. W ich obecności 12 września 2016 r. na cmentarzu w Magdeburgu odbyła się ekshumacja szczątków.

Paweł Drozdek urodził się 11 stycznia 1878 r. w Ujeździe. Teologię studiował na Uniwersytecie Wrocławskim. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1903 roku. Jako wikariusz często przenoszony był między parafiami (posługiwał m.in. w parafiach w Żorach, Wiseensee, Szczecinie, Świętochłowicach, Rybniku, Opolu, Mikulczycach). Działo się tak, ponieważ urzędnicy II Rzeszy Niemieckiej upatrywali w księdzu zagrożenie – na studiach bowiem aktywnie działał w „Kole Polskim”. Do  naszej parafii  ks. Paweł Drozdek trafił 1 października 1919 r. obejmując funkcję proboszcza. Od początku był szykanowany przez władze niemieckie, przeżył pobicie przez bojówkarzy i więzienie w Wołczynie. Zmarł 5 stycznia 1945 r. w więzieniu w Magdeburgu. Tam, w obecności sześciu magdeburskich księży, 11 stycznia został pochowany. 08.10.2016 r. odbył się  ponowny pogrzeb ks. Pawła Drozdka zgodnie z jego ostatnią wolą było, by został pochowany na cmentarzu wśród swoich parafian. 

Pamięć o tym wspaniałym duszpasterzu, który wiele lat  swojego życia poświęcił służbie kapłańskiej, jest ciągle żywa, nie tylko wśród parafian. W podzięce za wszystkie jego dokonania w budowie wspólnoty duchowej Ludu Bożego oraz troskę o sferę materialną parafii ufundowano mu pomnik nagrobny w miejscu wiecznego spoczynku.

Wdzięczność jest pamięcią serca. Ten materialny pomnik wzniesiony na grobie śp. Ks. Drozdka jest pamięcią parafian za jego lata gorliwej pracy, która zostawiła trwały ślad w żywej świątyni serc ludzkich. Pomnik nagrobny ks. Drozdka będzie do nas przemawiał, jego dziedzictwo  będzie żyło w sercach ludzkich wiarą i świadectwem postępowania chrześcijańskiego.

 

 

Urodziny Ks. Wikarego Damiana Cisło

      Życzymy księdzu Damianowi błogosławieństwa Bożego i mocy Ducha Świętego na każdy dzień posługi w naszym Kościele, aby nigdy nie zabrakło Księdzu wytrwałości i odwagi w budowaniu naszego parafialnego Kościoła. Zapewniamy także, że nie zabraknie nam życzliwości i solidarnego wsparcia we wszystkich wspólnych troskach i poczynaniach, dla dobra naszej wspólnoty parafialnej.

A za św. Janem Pawłem II pragniemy powtórzyć:

„Niech nasza droga będzie wspólna,

niech nasza modlitwa będzie pokorna,

niech nasza miłość będzie potężna.

Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkich,

co się tej nadziei będą sprzeciwiać”.

 

 

 

I  Zawody Wędkarskie dla Liturgicznej Służby Ołtarza

      Młodzież podczas spotkań w Lednicy przechodzi przez wielką rybę i śpiewa piosenkę zatytułowaną ICHTIS o Chrystusie, którego starożytnym symbolem była ryba. Pierwsi chrześcijanie posługiwali się znakiem ryby kreśląc go na piasku  jako znak rozpoznawczy wyznawców Chrystusa.  Mając w pamięci  słowa  ewangelii o cudownym połowie ryb ks. M.Niewiadomski  zorganizował  17 września br. ministrantom i lektorom  I Ministranckie Zawody Wędkarskie. Ministranci zostali powołani przez Pana Jezusa do służby przy ołtarzu, dlatego dobrze się stało, że mogli przeżywać doświadczenie apostołów przy łowieniu ryb.

I  Zawody Wędkarskie dla Liturgicznej Służby Ołtarza zainicjował ks. M.Niewiadomski  we współpracy z Kołem Wędkarskim w Kaletach, podziękował także ministrantom  za dojrzałą rywalizację w łowieniu ryb. Wykazali  się oni  wędkarskimi umiejętnościami oraz niezbędną intuicją łowcy, który wie gdzie i jak zarzucić wędkę oraz potrafi rybę wyciągnąć z wody. Serdeczne podziękowania dla tych, którzy pomogli w zorganizowaniu tych zawodów, prezesowi koła p. Robertowi Kuder i kolegom z Koła Wędkarskiego oraz p. Grzegorzowi Krupie za ufundowanie grila uczestnikom zawodów. Na zwycięzców czekały okolicznościowe medale.

Pielgrzymka rowerowa do Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Rokitnicy

Doroczne pielgrzymki rowerowe stały się już tradycją Parafii pw. św. Józefa w Kaletach-Jędrysku. Co roku dziesiątki pielgrzymów gromadzą się przed kaletańską świątynią, aby wspólnie, na rowerach, wyruszyć na pielgrzymkową trasę. Za każdym razem pątnicy obierają inny cel. Dotarli już wspólnie m. in. przed oblicze Jasnogórskiej Pani, do Sanktuarium Matki Boskiej Leśniowskiej, do Bazyliki Matki Boskiej Piekarskiej, do Kościoła Matki Boskiej Lubeckiej, a także do Bramy Miłosierdzia w Klasztorze Ojców Oblatów. W tym roku za cel pielgrzymki pątnicy obrali Świątynię Matki Boskiej Jedności w dzielnicy Zabrza – Rokitnicy.

Tegoroczna pielgrzymka, w odróżnieniu do poprzednich, które odbywały się na początku lata, została zaplanowana na drugi weekend września. Pogoda w pierwszych wrześniowych dniach była bardzo niesprzyjająca, każdego dnia padały ulewne deszcze, pielgrzymi z obawą spoglądali na prognozy pogody, obawiając się w jaką pogodę przyjdzie im wyruszyć na pątniczą drogę. Jakież było zdziwienie wszystkich, gdy w pielgrzymkową sobotę 9 września, wyszło piękne słońce, które towarzyszyło uczestnikom pielgrzymki przez cały dzień. Zdecydowanie tego dnia Niebo było dla nas łaskawe.

Pielgrzymi zebrali się przed kaletańskim kościołem o godz. 7.30, gdzie przywitał ich błogosławieństwem ks. Damian. Potem głos zabrał odpowiedzialny za trasę pielgrzymki Grzegorz Kukowka, który objaśnił pątnikom trasę, którą tego dnia mieli podążać do Rokitnickiej Pani.

Po błogosławieństwie pielgrzymi uformowali 57-osobowy peleton i przez kaletańskie lasy wyruszyli na pątniczy szlak. Lasem dotarli do Tarnowskich Gór, gdzie, podzieleni na 3 grupy, przez miasto dojechali do Starych Tarnowic. Tutaj zostali ugoszczeni przez miejscową parafię gorącą herbatą i kawą. Gdy pielgrzymi posilili się, udali się do miejscowego zabytkowego kościoła p.w. św. Marcina, gdzie p. Kinga ze Stowarzyszenia Dzedzictwo przybliżyła im historię świątyni, a następnie spędzili chwilę na wspólnej modlitwie.

Ze Starych Tarnowic, pagórkowatym terenem, pielgrzymi wyruszyli w dalszą drogę, prosto do Centrum Szensztackiego w Rokitnicy. Na miejsce dotarli ok. godz. 11.00. W Rokitnicy zbierali się już znakomici goście, którzy przybyli na świętowanie 25-lecia obecności Zgromadzeń Szensztackich w Polsce. Pielgrzymi z Kalet mieli zaszczyt uczestniczyć we Mszy św. odprawianej przez samego Biskupa Jana Wieczorka . Po uroczystej Mszy św. na pątników czekał już poczęstunek – kawa, herbata, ciasto, a później również i kiełbaska z grilla. W międzyczasie pielgrzymi mogli wysłuchać historii obecności Instytutu Pań Szensztatu w Rokitnicy, a także wziąć udział w loterii fantowej. O godz. 15 pątnicy odmówili wspólnie Koronkę do Miłosierdzia Bożego, po czym wyruszyli w drogę powrotną do Kalet.

Droga ta wiodła tym razem przez Sportową Dolinę w Tarnowskich Górach, gdzie pielgrzymi przystanęli, aby podziwiać piękno tarnogórskiej ziemi i przecudne widoki na miejscowe „Dolomity”. Kolejnym przystankiem na trasie był Kościół Kamilianów przy Szpitalu w Tarnowskich Górach. Tu pątnicy przystanęli na chwilę wspólnej modlitwy i wyruszyli ponownie przez las do Kościoła w Kaletach.

Przed wjazdem do Kalet pielgrzymi ponownie uformowali peleton, aby wspólnie, zwartą grupą powrócić do rodzimej Świątyni. Tu podziękowali Bogu przed Najświętszym Sakramettem za pomyślny przebieg pielgrzymki .

Pielgrzymka organizowana była z inspiracji p. Beaty Halamus, przez Parafię św. Józefa w Kaletach-Jędrysku we współpracy z Urzędem Miasta w Kaletach i Sekcją Turystki Kolarskiej . Pielgrzymi podróżowali w jednolitych niebieskich koszulkach ufundowanych przez p. Klaudiusza Kandzię – Burmistrza Miasta Kalety, a wykonanym przez państwa Krupa. Piękne pamiątkowe zdjęcia możemy oglądać dzięki panom D. P.Fronczek.

Dziękujemy wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do zorganizowania i uświetnienia naszej pielgrzymki.

     

 

/FOTO: Piotr i Dawid Fronczek/

   Pielgrzymka rowerowa  do  Sanktuarium Matki Bożej Trzykroć Przedziwnej w Rokitnicy, które  znajduje się na terenie Instytutu Świeckiego Pań Szensztatu. Jest jednym z sześciu sanktuariów w Polsce. Poświęcone we wrześniu 2000 roku jako dar Ruchu Szensztackiego na dwutysiąclecie chrześcijaństwa. Długość trasy wynosiła  około 65 km  od Kalet przez Tarnowskie Góry-Repty Śląskie-Ptakowice- Górniki-Helenka-Rokitnica-Stolarzowice-Sucha Góra-Dolomity-Tarnowskie Góry-Miasteczko ŚL, do Kalet wrócili  o godz. 19.00  witani donośnymi odgłosami naszych dzwonów kościoła.

Patronat: Parafia pw. św. Józefa w Kaletach. Urząd Miasta Kalety.

Pielgrzymka na Dolny Śląsk

     Pielgrzymowanie na Dolnym Śląsku stwarza możliwość bycia jednocześnie i pielgrzymem, i turystą. Wędrując dolnośląskimi szlakami pielgrzymi naszej parafii podążali prastarymi ścieżkami, stąpali śladami milionów ludzi, którzy przed nimi tam szli, niosąc do świętych miejsc swe prośby, smutki, podziękowania. Każdy z nich na szlaku zostawił cząstkę siebie, tworząc niepowtarzalną atmosferę drogi i świętych miejsc.

     W dniach  5-7 sierpnia 2017 r. odbyła się  pielgrzymka parafialna na Dolny Śląsk. W gronie pielgrzymujących była spora grupa stałych bywalców pielgrzymek z ks. Michałem. Pielgrzymi wyjechali z Kalet o godz. 6.00 w sobotę podążając w kierunku Legnicy. Po przybyciu na miejsce poznali historię Legnicy, miasta stanowiącego główny sztab wojska niemieckiego, a potem armii rosyjskiej. Zwiedzili stare miasto, w którym widzieli Kościół Mariacki, Zamek Piastowski, fundamenty kaplicy, w której modliła się św. Jadwiga Śląska, dalej wieżę zegarów, fragmenty kaplicy św. Wawrzyńca i św. Benedykta, pomnik Jana Nepomucena i św. Jana Pawła II, kościół pw. św. Jana, Pałac Cysterski, Akademię Rycerską i Kolegium Jezuickie, kościół św. Jana Chrzciciela, Dom pod Przepiórczym Koszem. Na zabytkowym Rynku podziwiali kamienice mieszczańskie z zespołem „kramów śledziowych”, stary ratusz barokowy, monumentalną Katedrę Św. App. Piotra i Pawła, studnię z Neptunem i fontanną. W Sanktuarium Św. Jacka, kościele Cudu Eucharystycznego ogłoszonego 17 kwietnia 2016 r. przez Biskupa Legnickiego, uczestniczyli we Mszy św. i wysłuchali historii związanej z uznaniem niezwykłego zdarzenia. Dla wielu było to niesamowite przeżycie. W godzinach popołudniowych udali się na Pola Lednickie, gdzie zwiedzali kościół św. Jadwigi Śląskiej, klasztor, kościół pw. Trójcy Świętej, obecnie muzeum poświęcone bitwie pod Legnicą, w której zginął książę Henryk Pobożny, oglądali tam wizualizację przebiegu bitwy pod Legnicą w 1241 r. Wieczór upłynął im w Karpaczu, byli tam zakwaterowani w OW AGAWA i OW POD STOKIEM.

  W drugim dniu pojechali do Krzeszowa, gdzie udali się do Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, tam uczestniczyli we Mszy św. przed cudownym obrazem i wysłuchali koncertu organowego. Następnie widzieli Mauzoleum Piastów Śląskich, gdzie przy wejściu zadziwiły ich maszkary cmentarne oraz Kaplicę Marii Magdaleny, Kościół Św. Józefa i Muzeum Opactwa. Po południu przejazdem widzieli Wałbrzych i zwiedzali perłę Dolnego Śląska - Zamek Książ.

    Trzeci dzień rozpoczęli od  udziału we Mszy sw. w Kościele Nawiedzenia  Najświętszej Marii Panny w Karpaczu, by następnie udać się na  relaks w Parku Wodnym Tropikana, a potem  zobaczyć z bliska Świątynię Wang, norweski kościół o konstrukcji słupowo- ryglowej. W drodze powrotnej skierowali się do Skalnego Miasta w Czechach - Adršpach. To jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Czeskiej Republice, zachwyca nie tylko wspaniałymi formami skalnymi, jakie tylko natura może stworzyć, ale również specyficznym czeskim humorem. Spacerując wśród Gór Stołowych mogli poznać poczucie humoru dobrego Boga. Po trzydniowym zwiedzaniu Dolnego Śląska zmęczeni, pełni wrażeń, udali się w drogę powrotną do domu. 
   Bóg zapłać Ks. Michałowi, ks.wikaremu z Miotka oraz p. Marcinowi Wypychowi za atmosferę, możliwość zobaczenia Pereł Dolnego Śląska i udział we wspólnej modlitwie. Dziękujemy wszystkim pielgrzymom za to, że łączyła wszystkich modlitwa i mieli możliwość radowania się wspólną obecnością, wzmacniając swoją wiarę i uświadamiając sobie, że był to dla nich wszystkich czas łaski i duchowego wzbogacenia.

/Foto: Gabriela Grund/

     

        

    

Czy potrafimy się zachwycać ?

 

          Folklorysta Józef Broda wraz z towarzyszącymi artystami: Dorotą Szyszkowska-Janiak (harfa), Zosią Janiak (harfa) i Marią Mitrosz (sopran) oraz kaletańskim chórem "Sonata" pod dyrygenturą Iwony Skop byli gośćmi w murach naszego kościoła. Serdecznie przywitał i przedstawił ich zebranym parafianom ks. Proboszcz Wojciech Ciosmak. W programie koncertu pn. Jak pachnie Bóg były nadzwyczaj ciekawe utwory inspirowane folklorem Podbeskidzia w oryginalnych aranżacjach, z użyciem unikalnych instrumentów ludowych, takich jak: trombita, okaryna, słomka, drumla, fujarki, gajdy i inne w połączeniu z klasycznymi. Pan Józef Broda, góral z Beskidów uwiódł nas wszystkich prostolinijnymi, mądrymi i szczerymi słowami oraz płynącymi z serca dźwiękami.

       Występ był filozoficznym spojrzeniem na otaczającą nas naturę i koncepcję życia z nią w symbiozie. J.Broda zachęcał do tego, żeby się zatrzymać, wtedy mamy szansę dostrzec kroplę wody przesuwającą się po nitce pajęczyny. Otwierają się wtedy uszy na dźwięki natury i odbierać możemy za darmo ptasie koncerty. To daje nam Bóg. Człowiek nie ceni tego, co dostaje. Życie jest piękne jak otaczająca nas natura. Żeby to zobaczyć -twierdził Broda- trzeba wejść w głąb samego siebie, trzeba stać się dzieckiem. Jest to warunek, ażeby zobaczyć Królestwo Niebieskie już tu na ziemi. Warunkiem koniecznym jest pokochanie samego siebie, a wówczas będziemy zdolni pokochać innych. To nas otworzy na świat.

            Doświadczyliśmy takich refleksji przy dźwiękach niesamowitej trombity, towarzyszyły jej dźwięki melodii wygrywanych na kobzie i innych drobnych przyrządach, z których pan Józef wyciągał przeróżne dźwięki. Pan Józef przekonywał, że człowiek ma do przekazania światu otwartą dłoń albo zaciśniętą pięść. To co przekazujemy światu, powraca do nas.

          Najważniejsza jest zawsze rodzina. Możesz mieć wszystko w sensie materialnym i być niezadowolonym z życia. Szczęścia nie daje wypracowana materia. Możesz mieć tylko dary natury ofiarowane przez Boga i cieszyć się pełnią życia. – to refleksje, jakie wypowiedział Józef Broda. Towarzyszył mu piękny głos sopranistki Marii Mitrosz oraz śpiew naszych chórzystów. Zachwycający był akompaniament harfistek . Finałem odniesienia była piękna pieśń „Ojcowski dom”. Józef Broda wraz z artystami zaprezentowali wysoki kunszt artystyczny. Muzyka w wykonaniu artystów była unikalna. Dla słuchaczy było to prawdziwe przeżycie wywołujące niezapomniane wrażenie. Wspólny śpiew wszystkich wykonawców i parafian zakończył to spotkanie, a stojąca owacja była wyrazem tej wspaniałej jedności, połączyła muzyków i słuchaczy. 
         Koncert to wspólna inicjatywa Marcina Parysa, radnego powiatu tarnogórskiego i proboszcza naszej parafii. Dziękujemy także sponsorom, bez których koncert by się nie odbył. 

Projekt realizowany był przy współudziale Starostwa Powiatowego w Tarnowskich Górach oraz sponsorów: ALMO Adam Olszowski FOTOIDRUK Damian Zymela FRAMAR Maria i Franciszek Jagusiak HEMARPOL Kalety Michał i Anna Parys Restauracja FIGARO Joanna i Jacek Olek TECHPLAN Grzegorz Guder UNI-METAL Joanna Michalska.

 I

      

Zachęcamy do lektury artykułu o koncercie i obejrzenie zdjęć na stronie  http://www.powiat.tarnogorski.pl/node/6745 

W tym miejscu chcielibyśmy z całego serca podziękować naszemu kapłanowi: ks. Wojciechowi Ciosmakowi za przewodzenie naszej pielgrzymce, za wszystkie modlitwy w autokarze i poza nim, za rozważania różańcowe, za niesamowity dar organizacji i przewodzenia wspólnocie, za spełnianie wszelkich naszych próśb, za ciepło, uśmiech i życzliwość, za to, że jak prawdziwy pasterz nie pozwolił się zgubić żadnej ze swoich owiec. Pod jego skrzydłami czuliśmy się bezpieczni. Dziękujemy także naszej Pani Przewodnik za przekazywanie nam tak wielu cennych informacji. Sam wyjazd do Fatimy był dla nas niesamowitą łaską. Możliwość modlitwy u stóp Matki Boskiej Fatimskiej, przed Jej obliczem ubogaciła nas wewnętrznie. Cieszymy się z tego niezmiernie i naszą radością oraz wspomnieniami dzielimy się z wami, członkami naszego Kościoła parafialnego.